Ruku na srce, Ustavni sud BiH i do sada je znao žestoko da se provali i da običnog čovjeka i pravnog laika dovede u sumnju koliko su ljudi koji tamo rade uopšte kompetentni da bilo šta samostalno odluče.
Da je samo do prava i pravde, sudije tog suda nikad sebi ne bi dozvolili poniženje da po zahtjevu Bakira Izetbegovića proglase 9. januar neustavnim praznikom, dok istovremeno ne vide ništa sporno u proslavi 1. marta.
Da se može spustiti i niže od toga, sud u kojem sjede brojni likovi s političkim bekgraundom pokazao je time što je apelaciju Borjane Krišto o ustavnosti sadašnjeg načina izbora delegata u Dom naroda federalnog parlamenta odgodio sve dok ne dobije „stručno“ mišljenje austrijskog diplomate na privremenom radu u BiH.
Svima je jasno da se BiH još od potpisivanja Dejtonskog sporazuma nalazi u statusu nedonoščeta i blago retardiranog evropskog rođaka, koji bez pomoći stranih mentora ne bi samostalno sastavio ni dva dana. Ako je već tako, čemu onda postojanje Ustavnog suda i plaćanje paprenih naknada za rad ljudi koji bez odobrenja OHR, očigledno, ne smiju da puste ni goluba?
U lažnoj državi sve se svodi na glumu i pozu. Pa čak i tzv. nezavisnost sudija, koji po načinu službenog odijevanja neodoljivo podsjećaju na jeftine imitatore Haškog tribunala.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu