Janjić se, u društvu planinara iz Foče, popeo na Zelenu glavu najvišu tačku Prenja, koja se nalazi iznad njegovog rodnog sela Gornje Bijele u opštini Konjic.
Oslanjajući se na drveni štap uz maglu, vjetar i kišu Janjić je na vrhu bio nakon više od dva časa pješečenja i penjanja uz klizave stijene.
On je istakao da mu je najteži dio puta bila završna dionica koja se može savladati samo uz pomoć sajli.
-Rekao sam sebi, dok sam još živ moram se popeti na Zelenu glavu. Uspon je bio naporan. Bilo je magle, vjetra, povremeno i kiše, ali želja sve pobjeđuje. Na vrhu sam se potpisao i koliko sam mogao vidjeti nema upisan niko mojih godina, svi su mnogo mlađi – priča Janjić.
Prema njegovim riječima, poslije rata, u kome je kao borac Vojske RS ranjen u noge od potezne mine, nije planinario, ali je prije 12 godina postao strastveni lovac, pa je često boravio u prirodi.
-Bio sam pomalo umoran, pomalo su me trnci prolazili, pošto imam gelere u tabanima i listovima, ali je uspon prošao bez posljedica – ističe Janjić.
Za uspon na Prenj Janjić je imao je poseban motiv, a to je želja njegove supruge Stoje da joj donese vodu sa jednog od prenjskih izvora.
-Ova voda je posebna, nigdje je nema takve da tako dobro okrijepi. Hrana koja se sprema sa ovom vodom je izuzetno ukusna – rekao je Janjić, koji je pet i po decenija u braku sa suprugom Stojom.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu