Stručnjaci iz ove oblasti ukazuju da je važno da se, paralelno sa otvaranjem rudnika, razvija i prateća industrija kako bi se maksimalizovala korist same sirovine, i da je primetno da daleko veća pažnja počinje da se posvećuje zaštiti životne sredine u rudarskom sektoru nego što je to bio slučaj ranije.
Miroslav Ignjatović iz Udruženja za energetiku i energetsko rudarstvo Privredne komore Srbije kaže za Tanjug da u Srbiji postoji 200 eksploatacionih i 127 istražnih polja u kojima se obavljaju velika istraživanja.
Najnovija vijest koja se ovih dana pojavila jeste da je kanadska istraživačka firma “Medgold risorsis”, koja je ranije nagovijestila da je u južnoj Srbiji, na samoj granici sa Bugarskom i Makedonijom, pronašla odlične indikatore da se u tom kraju nalaze bogata nalazišta plemenitih metala sada i potvrdila te rezultate. Iz ove kompanije navode da su na samo jednoj lokaciji u okviru projekta po nazivu “Tlamino” pronašli oko sedam miliona tona rude, sa oko 680.000 unci, odnosno 19,3 tone zlata, vrijednih nešto više od milijardu dolara, a ispitivanja se i dalje nastavljaju.
Ignjatović ističe da je ta vijest ohrabrenje za razvoj rudarskog sektora u Srbiji, s tim što će od daljih geoloških ispitivanja zavisiti da li postoje realni uslovi za ozbiljniji rudarski projekat.
Navodi da će se u narednom periodu dobiti jasnija slika o perspektivi samog ležišta i ističe da je primjetno da u ovoj godini daleko veća pažnja počinje da se posvećuje zaštiti životne sredine u rudarskom sektoru.
– Projekat Katastar rudarskog otpada koji je trajao tri godine obezbijedio je Srbiji jasnu sliku kada je riječ o ovom otpadu, što predstavlja osnovu za analizu stanja životne sredine i planiranje daljih koraka za rješavanje pitanja ovog otpada – navodi sagovornik Tanjuga.
Takođe, što se tiče ulaganja, Ignjatović kaže da se u naredne tri godine očekuje najviši stepen ulaganja u rudnik Čukaru peku, projekat Jadar, kao i ulaganja u kopove Bora koji su sada u vlasništvu Ziđina.
Ne treba zaboraviti i razvoj površinskih kopova u ogranku RB Kolubara koji će u narednom periodu predstavljati osnovicu za stabilan elektroenergetski sistem Srbije i proizvodnju energije iz termokapaciteta, dodaje sagovornik.
Inače, procjenjuje se da oko dva odsto BDP Srbije pripada rudarskom sektoru. Po strukturi, oko 90 odsto učešća u procenjenih dva odsto BDP čine energetske mineralne sirovine, ugalj, nafta i prirodni gas, kao i bakar kao metalična mineralna sirovina. Ostatak od 10 odsto po strukturi čine proizvodnja olova i cinka i nemetalične mineralne sirovine, uglavnom kameni agregat, pesak i šljunak i sirovine za cementnu industriju.
Stručnjaci u Geološkom zavodu Srbije navode da je budućnost ove grane u Srbiji svakako svjetla. Geolog Predrag Mijatović za Tanjug kaže da su ipak potrebna značajna ulaganja.
– Ulaganje u istraživanje metaličnih sirovina vrlo su dugotrajna i to nije proces koji se može završiti za godinu-dvije, za to je potrebno sedam do deset godina – ističe Mijatović.
Što se tiče toga kako je rudno blago Srbije stacionirano po regionima, u istočnoj Srbiji dominiraju bakar i zlato, a ponegjde i olovo i cink. Takođe, na Staroj planini ima i ležišta urana. U centralnom dijelu Srbije karakteristična su ležišta olova, cinka, urana, kao i zlata i srebra, navodi Mijatović.
U zapadnom delu Srbije, Podrinjskom dijelu, ima dosta ležišta antimona, koji se više ne eksploatiše, a takođe ima i olova i cinka, objašnjavaju u Geološkom zavodu.
Nikla i hroma ima na nekoliko mjesta u Srbiji, nikla naročito u centralnom dijelu, u blizini Aranđelovca, Vrnjačke banje, na zapadu na Mokroj Gori, dok hroma ima na Tari, Zlatiboru, Deli Jovanu, a boksita (sirovina za dobijanje aluminijuma) na Tari, Zlatiboru, kod Poćute i kod Babušnice. Postoje i nalazišta nemetala, kao i uglja, a u Vojvodini se nalaze ležišta gasa i nafte, kao i ležišta različitih vrsta gline.
Što se tiče procjena rezervi, sveukupni resursi i rezerve olova i cinka, uključujući i rudnike na Kosovu i Metohiji, procjenjuju se na blizu 100 miliona tona, a ležišta uglja na oko desetak milijardi tona, kaže Mijatović.
Manje su rezerve mrkog uglja, koji se eksploatiše podzemno, dok se, na primjer, rezerve zlata ne mogu tačno procijeniti, ali se pretpostavlja da se kreću oko nekoliko desetina tona zlata kao metala, ali van borskih ležišta. Resursi bakra procjenjuju se na par milijardi tona, kako dokazane rezerve rude, tako i resursi koji su u fazi istraživanja.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu