Realna i virtuelna stvarnost više nisu dva paralelna svijeta koja se ne dodiruju.
“Pomrčina pritisnula naše dane” - riječi su kojima je veliki srpski pjesnik, Vladislav Petković Dis davne 1910. godine oslikao tmurni život srpskog društva početkom dvadesetog vijeka.
Na ušću rijeke Unac u Unu podignut je srednjovjekovni grad Rmanj. Istoričari smatraju da je podignut u XII vijeku.
Zaposleni u javnom sektoru su ugroženi, a radnici u privatnom sektoru gotovo da i nemaju problema.
Kupite masažnu fotelju za 2.000 maraka, i svi vaši zdravstveni problemi će nestati.
Koruptivna krivična djela u Republici Srpskoj su u galopirajućem usponu, a novac građana pljačka se preko naštimanih ugovora, direktnih pogodbi i drugih sličnih marifetluka.
Stvarni broj birača izašlih na izbore u Prijedoru vjerovatno je veći od zvanično jedne trećine, jer je birački spisak prenaduvan, ali je to ipak malo.
Da kriminalci ne poznaju granice to je već svima poznato, ali u zadnje vrijeme su zabrinjavajuće veze koje kriminalci iz Republike Srpske imaju u regionu.
Nisi valjda u tim patikama došla u školu? Zašto nosiš istu trenerku tri dana? Ovako se, vjerujte, zagledaju i zadirkuju naša djeca već u prvom, drugom razredu osnovne škole.
Sve se u ovoj zemlji svelo na „pokazivanje mišića“, ko je jači, bolji, ima više glasova i pristalica, odbornika, poslanika. Sve se svelo na demagogiju ko više pomaže, izdvaja, daje, uplaćuje.
Funkcionere u Republici Srpskoj imenuju na osnovu stranačke knjižice, a smjenjuju na nezakonit način.
Bosanska Dubica je posljednjih godina bila poznata kao rodno mjesto Tihomira Stanića i biznismena Filipa Ceptera, koji je u njemu sagradio velelepan hotel. No Dubica krije misterioznu tajnu.
Stresno je bilo slušati ispovijest majke, koja trpi neviđene torture od radnika Centra za socijalni rad Banjaluka.
Srećan je onaj ko zna gdje su granice njegove otadžbine. Tako, ili tako nekako, pjevao je banjalučki pjesnik Boro Kapetanović, ratnih devedesetih: kad se ginulo za Republiku Srpsku, a pojma nismo imali gdje Republike Srpska počinje, a gdje završava.
Decembar je, po pravilu, jedini mjesec u BiH u kome političari intenzivno pričaju o parama, platama, porezima, budžetima i ekonomskim politikama. Zahvaljujući Amerikancima i Evropljanima, decembar je postao i mjesec Izbornog zakona.
Radnici pojedinih zdravstvenih ustanova u Banjaluci zadovoljno trljaju ruke jer im je na račune već leglo 500 KM, koje su iz gradskog budžeta dobili kao nagradu za doprinos u borbi protiv epidemije korone.
Jedna od najznačajnijih ličnosti Republike Srpske, bio je istoriograf autohtonističke škole Jovan I Deretić, koji je preminuo ove godine u junu mesecu u Beogradu.
Vrijeme je posta. A on nije samo uzdržavanje od mrsne hrane. Post znači i uzdržavanju od rđavih misli, znači više molitvi i dobročinstava. I tu se krije caka, prepreka na kojoj mnogi padaju.
Količina patriotizma u Republici Srpskoj koju svakodnevno zagovaraju političari direktno je proporcionalna razmjerama korupcije koju isti čine, nesmilosrdno pljačkajući novac od građana.
Svakodnevno poskupljene namirnica i goriva, nezaposlenost, korupcija, odlasci ljudi “trbuhom za kruhom”… Slika je BiH, koju politički lideri svakodnevno nastoje zamagliti krupnim političkim temama.