Upotrebom baš ovog termina, Milorad Dodik pokušava da na blaži način, ne nervirajući pretjerano strance kojih se u suštini plaši kao nikog drugog, isforsira retoriku koja mu je konstantno donosila politički profit zahvaljujući kojem se već petnaest godina nalazi na vlasti.
Računica je jasna: termini „samostalnost“ i „referendum“ zvuče oštro, a istovremeno su i potpuno izlizani i potrošeni, pa barem da se nešto u retorici promijeni. Samostalnost Republike Srpske vjerovatno je san većine naših građanina i ako se osvrnemo nekoliko vijekova unazad i sagledamo istorijski kontekst, nije teško zaključiti zbog čega je to i logično.
Međutim, pitanje je koliko bi nas ta samostalnost koštala? Ako bi cijena nezavisnosti Republike Srpske bila njeno ukidanje – a sigurno bi bila, onda neka, hvala!
Čitajući nedavno jednu sjajnu knjigu po preporuci prijatelja, najsnažniji utisak na mene je ostavila rečenica koju je prije skoro 400 godina izgovorio tadašnji ministar spoljnih poslova Francuske, a koja na najbolji mogući način opisuje ostvarenje plana nezavisnosti Republike Srpske: “Logika nalaže da stvar koja treba da se podrži i sila koja će je podržati, treba da budu geometrijski proporcionalne“.
Ovdje se ne radi o pitanju straha ili hrabrosti već o pitanju postojanja ili nepostojanja razuma. Gospodinu Dodiku treba postaviti direktno pitanje na koji način bi u ekonomaskom smislu nezavisnu Republiku Srpsku održao u životu, zbog čega bi rizikovao da u opasnost dovede i Srbiju i na kraju, kako uopšte fizički da opstanemo bez međunarodne podrške budući da bismo se vjerovatno našli u izolaciiji i pod sankcijama koje bi veoma brzo dovele do nestašice lijekova, goriva i osnovnih životnih namirnica.
Ići bezglavo u akciju koja bi sigurno dovela do nestanka RS je najblaže rečeno nerazumno i Milorad Dodik to vrlo dobro zna. Upravo zbog toga, njegovu retoriku treba posmatrati isključivo u cilju ostvarivanja političkog profita, čiji je cilj da se obezbjedi nastavak vladavine SNSD-a kao i zaštita ogromne količine kapitala pojedinaca čije bi porijeklo u normalnim ulovima bilo veoma teško dokazati.
Republiku Srpsku koja ima 60% nadležnosti jedne nezavisne države treba da čuvamo ovakvom kakva ona u pravno – političkom smislu trenutno jeste, da je ekonomski ozdravimo, a ne da je, zbog nekih ličnih interesa stavljamo na kocku jer je preskupo plaćena.
To što se niti u jednom zaključku sa prethodnog zasjedanja NSRS ne pominje mirno razdruživanje uopšte ne iznenađuje jer, otkako je član predsjednštva, posebne sjednice Narodne Skupštine i služe isključivo u svrhu medijske promocije Milorada Dodika i nizašta više. Institut vitalnog nacionalnog interesa je apsolutno obezvrijeđen baš kao i institut referenduma koji je zbog intenzivne upotrebe u gotovo svim izbornim kampanjama SNSD-a takođe degradiran.
Jedini izbori u kojima Milorad Dodik nije forsirao priču o nezavisnosti RS, bili su lokalni izbori u novembru prošle godine na kojima su SNSD-ovi kandidati za (grado)načelnika potučeni u Banjaluci, Bijeljini, Tesliću, Šamcu, Modriči i još nekim lokalnim zajednicama. Svjestan toga, Dodik je baš zato u kampanju i krenuo ovako rano da bi ostavio dovoljno prostora da se ova nova-stara manipulacija „primi“ u narodu pri čemu za sve što trenutno radi dobija direktnu ili indirektnu podršku od svog vjernog partnera – SDA.
Nastup člana Predsjedništva BiH iz reda srpskog naroda na posljednjoj posebnoj sjednici Narodne Skupštine je samo jedan u nizu ispada koji je neprihvatljiv za jednog šefa države. Ponižavanje američkog ambadora, vrijeđanje visokog predstavnika, skandal sa ikonom, diplomatski ispad u Turskoj, samo su neki od događaja koji su debelo ugrozili dignitet Republike Srpske i srpskog naroda u BiH pa nije ni čudo da nas, kako je to neko ranije zapazio, u međunarodnim krugovima tretiraju kao polucivilizovane ljude – sve zbog jednog čovjeka.
Javno priznanje korupcije, bahatost, osionost, nepoštovanje Narodne Skupštine i političkih protivnika, nevaspitanje kao i mnoge druge anomalije su nešto što smo u prilici da gledamo skoro svaki dan od određenih pojedinaca pa tako ni posebna sjednica nije bila izuzetak. Prizemnost, pristojnost, maniri, empatija, ljudskost su nešto što je definitivno našoj političkoj sceni što prije potrebno. Za dobro svih naših građana.
Milan Miličević, načelnik Teslića i predsjednik GO SDS
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu