Vaša omiljena muzička aplikacija predložila je plejlistu koja se poklapa sa vašim ukusom, a fidovi na vašim društvenim mrežama uglavnom su lišeni uvredljivog sadržaja ako ne računamo iritantne selfije sa ljetovanja onog “savršenog para”.
Ali da li ste znali – da nema skrivene armije hiljade radnika iz svih krajeva svijeta, ništa od toga ne bi bilo moguće.
Oni nisu “face iz Silicijumske doline”, već takozvani “mikroradnici” – kraudsorsovani da izvode zadatke koje mašine same ne mogu. Ti poslovi često imaju lošu reputaciju – doživljavaju se kao slabo plaćeni i mogu da podrazumijevaju mukotrpan posao prosijavanja uznemirujućih slika i video snimaka.
Ali za mnoge to je savršen posao, piše BBC na srpskom.
Šta je “mikrorad”?
Mikroradnici generišu podatke transkribujući, čisteći, ispravljajući i kategorišući sadržaj. Oni pomažu da se podacima opskrbe algoritmi mašinskog učenja, koji čine osnovu vještačke inteligencije. Oni to rade tako što podacima dodaju ljudski element. I tako oni mogu da nacrtaju granične okvire oko snimaka puteva da nauče automatizovane automobile kako izgledaju drvo, prepreka na putu i osoba u pokretu.
Oni taguju i sadržaje sa osjećanjima, tako da algoritmi za analizu sentimenta mogu da nauče kako zvuči “tužna” pjesma ili da li su neki tekst ili riječ “zabrinjavajući”. Ili mogu da anotiraju slike ljudi kako bi pomogli programu za prepoznavanje lica da razlikuje obilježja kao što su oči, nosevi i usta.
Ko ih koristi?
Vlasnik Amazona Džef Bezos nazvao je kraudsorsovani mikrorad “vještačkom inteligencijom” kad je postavio prvu svjetsku platformu te vrste 2005. godine.
Zvala se Amazonov Mehanički Turčin, po uređaju za igranje šaha iz 18. vijeka koji se pretvarao da se igrači takmiče sa mašinom, dok su u stvarnosti oni igrali protiv stvarne osobe, štaviše pravog pravcatog majstora za šah, koji je bio sakriven unutar mašine.
Amazon ga je prvi upotrebio za čišćenje miliona dupliranih stranica proizvoda, jer kompjuteri nisu mogli da primJete suptilne razlike u stranicama, ali ljudi jesu.
Ali pošto jedan jedini čovjek ne bi mogao da izvrši taj ogromni zadatak, razlomili su ga u male, diskretne, repetativne zadatke koje, u teoriji, mogu da završe ljudski radnici za svega nekoliko sekundi sa bilo kog mjesta. Onda su taj model otvorili svim kompanijama preko internet stranice koja je poslužila kao posrednik između kompanija koje traže te zadatke. Mikroradnici iz svih dijelova svijeta koji ih obavljaju tako budu plaćeni po zadatku
Ko su oni?
Teško je procijeniti globalni broj kraudsorsovanih mikroradnika, jer kompanije ne objavljuju nikakve zvanične brojke sem svojih registrovanih korisnika.
Na Amazonovom Mehaničkom Turčinu, koji je najpoznatiji, procijenjeno je da na MTurku svakog mjeseca radi na desetine hiljada ljudi, dok je 2.000 do 2.500 njih aktivno u svako vrijeme, u svakom trenutku – ovaj broj izračunao je Panos Ipeirotis sa Univerziteta u Njujorku.
Ova studija je pokazala da većina radnika sa MTurka potiče iz SAD i Indije – ali to je uglavnom zato što je platforma mnogo godina ograničavala pristup radnicima koji ne potiču iz SAD. Sada postoji mnogo više platformi za mikrorad širom svijeta.
Međunarodna organizacija za rad (ILO) pokušala je da mapira situaciju tako što je anketirala 3.500 mikroradnika u 75 zemalja iz svih krajeva planete.
Otkrili su da je prosječno godište anketiranih 33 godine. Trećina su bile žene, ali je ta brojka drugačija u zemljama u razvoju, gdje one predstavljaju petinu. Takođe su obrazovani – manje od 18 odsto anketiranih imalo je srednjoškolsku diplomu ili manje od toga. Četvrtina je studirala na univerzitetu, a 20 odsto imala neki post-diplomski stepen. Više od polovine njih specijalizovano je u nauci ili tehnologiji, 23 odsto u inženjerstvu, a 22 odsto u informacionim tehnologijama.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu