Prema narodnom predanju, na mjestu današnjeg manastira postojao je manastir i u srednjem vijeku, ali nije poznato kada je uništen.
Narod nastanjen u dolini Sane sačuvao je uspomenu na nekadašnji manastir, prenoseći priču o njemu kroz generacije.
Na istom mjestu, nekoliko vijekova kasnije, podignut je drveni hram koji, takođe, nije odolio burnim istorijskim iskušenjima, te je spaljen 1942. godine. Od tadašnjeg hrama ostalo je jedino zvono, koje su Srbi tajno spustili u Sanu, čvrsto vjerujući u dan kada će ono ponovo pozvati pravoslavne vjernike na molitveno sabranje.
Krajem Drugog svjetskog rata zvono je izvađeno iz Sane i stavljeno na improvizovani drveni zvonik, odakle je narednih pola vijeka pozivalo pravoslavce na molitvu.
Tek 1991. godine započela je izgradnja hrama skromne arhitektonske vrijednosti, posvećenog Svetoj velikomučenici Marini, na drevnom manastirištu, na kojem je do tada postojao samo taj drveni zvonik.
Radovi su trajali do 1993. godine, kada je hram osveštao episkop bihaćko-petrovački Hrizostom, na dan Svete Marine Ognjene Marije.
Stvarni početak monaškog života u ovom manastiru vezan je za 2000. godinu, kada je monaški postrig primio iskušenik Draženko Rožić, u monaštvu nazvan Vasilije, po svetom Vasiliju Ostroškom Čudotvorcu.
– Moj početak bio je u manastiru Kovilju, a zamonašio me je upravo vladika Hrizostom, koji je nešto prije mene došao ovdje iz Šipova. Sa našim dolaskom počela se skupljati bratija, tako da smo već 2001. godine dobili prvog iskušenika – priča iguman manastira Klisina Vasilije.
Tako je prije dvije decenije Klisina dobila status manastira, a do tada je bila parohijska crkva.
U manastiru se nalaze mošti Svete velikomučenice Marine.
Manastir ima tri zvona, dar dobrotvora Gorana Čorokala iz Sanskog Mosta sa porodicom. Kada je darodavac čuo da je planirano da zvona budu postavljena na improvizovani, sagrađen je impozantni manastirski zvonik. U spoljašnjim nišama, na zapadnom dijelu zvonika, postavljena su tri mozaika velike umjetničke vrijednosti, na kojima su predstavljeni Gospod Isus Hristos, Sveti Sava i Sveti Simeon Srpski. Mozaici su izrađeni u umjetničkoj radionici manastira Studenica, a osveštani na dan manastirske slave 30. jula 2009. godine, u prisustvu velikog broja vjernika.
Osim moštiju Svete velikomučenice Marine, od marta 2012. godine u manastiru Klisina nalazi se i dio moštiju prepodobnog Grigorija Gornjačkog, kao i replika čudotvorne ikone Presvete Bogorodice “Dostojno jest”, koja je donesena sa Svete Gore.
Mnogi nas posjećuju i pomažu, ali malo je onih koji znaju kako izgleda život monaha. Dan u manastiru podijeljen je u tri dijela – molitveno bogosluženje, obavljanje manastirskih poslušanja i vrijeme predviđeno za odmor. Mi smo, upravo zato, nedavno uveli pravilo kojeg nema u drugim manastirima i, uz blagoslov našeg episkopa, manastir je zatvoren ponedjeljkom, a svakog drugog radnog dana otvara se u 11.00 i zatvara u 18.00 časova”, rekao je iguman Vasilije.
Poslušanja koja monasi treba da obave tokom dana su raznovrsna. Imaju pet krava i prave sir već nekoliko godina, po čemu su postali prepoznatljivi, te bi voljeli da mogu proširiti proizvodnju i praviti više sira.
– Što napravimo uspijemo i da prodamo. LJudi su prepoznali kvalitet. Imamo plastenik i koke, a počeli smo da pravimo i orahovaču, koja je postala brend našeg manastira i ljudi je dosta traže. Čak iz Srbije traže da im šaljemo” – istakao je iguman Vasilije.
On je dodao da se u manastiru izrađuju i ikone koje rade dva Prijedorčanina. Oni to rade dva-tri puta sedmično, odnosno zavisno od potrebe i porudžbine.
U manastiru Klisina je početkom marta prošle godine počelo freskopisanje crkve.
– Sve je to krenulo od našeg prijatelja Vladislava iz Ukrajine, tako da smo freskama već oslikali 225 metara kvadratnih. To je za nas veliki blagoslov i trudimo se da nastavimo dalje – govori iguman Vasilije.
U Klisini je za brojne posjetioce, pogotovo one koji žele da borave dan-dva u manastiru, počela gradnja konaka.
Za te potrebe opremili su i kuću prekoputa manastira koja već sada može da primi 16 ljudi.
– Konakom planiramo da proširimo manastirsku prodavnicu, da imamo radionicu, biblioteku i manastirsku arhivu, kao i četiri malo veće kelije gdje ćemo moći da primamo goste i, ako bi bilo potrebe, da se bratstvo proširi – zaključio je ovaj razgovor iguman Vasilije.
On je naglasio da ih u Klisini posebno raduje kada čuju od ljudi da se prijatno i slobodno osjećaju u manastiru, te da rado opet dolaze
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu