Pod naslovom “Posljedice rata dugogotrajno ćutanje, bivša SR Jugoslavija 20 godina poslije NATO napada”, berlinski list donosi opširan izvještaj i prenosi utiske sa nedavno održanog međunarodnog simpozijuma u Nišu o posljedicama upotrebe municije sa osiromašenim uranijumom.
Njemački dnevnik iznosi podatke da je u Srbiji u toku 78-dnevnog NATO bombardovanja upotrebljeno 15 tona osiromašenog uranijuma i 289.536 klaster bombi na 333 mjesta širom zemlje, te da je u tim napadima stradalo 3.500, a ranjeno 10.000 ljudi, da je znatno devastirana infrastruktura zemlje, razrušena hemijska industrija u Pančevu i zavod Zastava u Kragujevcu.
Autor teksta Gerd Šuman, dugodišnji poznavalac prilika na Balkanu, konstatuje da su posljedice rata još velike, a da značajnih poboljšanja nema na vidiku, te dodaje da su i u Republici Srpskoj 1995. izvedeni slični napadi uz razaranje infrastrukture i da ozbiljne procjene govore da se time ukupan obim negativnih posljedica znatno uvećava.
Junge velt piše da opštu situaciju u Srbiji ilustruju podaci da se godišnje iseli između 50.000 i 70.000 uglavnom stručnih ljudi i podsjeća da je hamburški Di Velt 5. februara ocijenio da je stanje takvo da “Srbija krvari, a Njemačka od toga profitira”.
O posljedicama upotrebe uranijumske municije na simpozijumu su raspravljali pravni, medicinski i drugi eksperti iz Srbije, Italije, Bugarske, Rusije, Grčke, Malte, Njemačke i Švajcarske, a zajednička misao svih izlaganja je bila da se konačno nešto čini i pokreće, prenosi berlinski list, prenijela je Srna.
Junge velt pita koje konsekvence mogu da se izvuku u vezi sa upotrebom osiromašenog uranijuma, za ljude i okolinu tako opasnog oružja koja je usledila u ratovima u Jugoslaviji i Iraku uz kršenje međunarodnog prava.
– Šta ako je pravo još i nakon 20 godina pravo pobjednika? Zar napadači ne bi morali da snose troškove za obnovu hemijske industrije u Pančevu i zavoda Zastava u Kragujevcu? Isto tako za razorene ciljeve u BiH. Prema sadašnjim okolnostima, ova pitanja još ostaju otvorena, ali se ipak moraju postaviti zato što su to egzistencijalna pitanja – navodi njemački dnevnik.
List citira njemačkog medicinskog stručnjaka profesora Klaus-Ditera Kolendu da su iza proizvodnje i upotrebe osiromašenog uranijuma SAD i Velika Britanija, te da je, osim Balkana, municija sa osiromašenim uranijumom upotrebljavana u Avganistanu, Iraku, Somaliji, vjerovatno u Libiji i na kraju u Siriji sa ukupno oko 2.500 tona bačenog uranijuma.
Radi poređenja, list navodi procjene da je za sanaciju posljedica probnih gađanja u američkoj saveznoj državi Indijana sa 77 tona utrošenog osiromašenog uranijuma potrebno 7,8 milijardi dolara, što je i za moćni Pentagon bila previsoka cijena.
U izvještaju se ističe da je Niš jedan od najstarijih gradova Balkana, sa 6.000 godina dugom istorijom često bio poprište borbi sa stranim zavojevačima od Osmanlija (1474-1877), Habzburgovaca (1914), do njemačkih fašista (1941-44. godine), koji su bili najbrutalniji, jer su samo u logoru “Crveni krst” držali 30.000 ljudi, od kojih je ubijeno njih oko 12.000.
– Opet na kraju drugog milenijuma Njemačka se vraća ovamo, gdje je ranije prolila toliko krvi, ovaj put u savezu sa SAD u napadu pod nazivom ‘Plemeniti nakovanj’, koji nije bio ni malo plemenit jer je u centru Niša podignut još jedan spomenik sa imenima gotovo 200 stradalih od NATO napada – ističe se u izvještaju.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu