Oboljenja su registrovana kod osoba muškog i ženskog pola, starosti 63 i 50 godina sa pridruženim hroničnim oboljenjima.Komarci koji mogu da izazovu groznicu Zapadnog Nila detektovani su na teritoriji Beograda 5. jula 2021. godine.
Groznica Zapadnog Nila prisutna je u Evropi od šezdesetih godina prošlog vijeka. U posljednjih 15 godina registrovani su sporadični slučajevi i manje epidemije u humanoj populaciji u nekoliko zemalja istočne i južne Evrope.
Tokom 2010. godine registrovano je naglo povećanje broja obolelih u humanoj populaciji, kao i pojava ovog oboljenja u nekim zemljama Evrope gdje ga ranije nije bilo, te je u zemljama Evropske unije (EU) i susjednim zemljama prijavljeno ukupno 340 verovatnih/potvrđenih autohtonih slučajeva, sa 41 smrtnim ishodom.
Najveći broj oboljelih (262 obolelih, 35 umrlih) registrovan je u Grčkoj, a autohtone slučajeve infekcije virusom Zapadnog Nila prijavile su Makedonija, Rumunija, Mađarska, Italija, Španija.
U Srbiji od 2012. godine
Infekcija virusom Zapadnog Nila je zvanično prvi put registrovana u humanoj populaciji na teritoriji Srbije krajem jula mjeseca 2012. godine, navode u “Batutu”.
Od 2012. do 2020. godine na teritoriji Republike Srbije registrovano je ukupno 1.032 slučajeva groznice Zapadnog Nila, kao i 98 smrtnih ishoda koji se mogu dovesti u vezu sa obolevanjem od groznice Zapadnog Nila.
Tokom sezone nadžora 2020. godine u Srbiji nisu prijavljeni slučajevi obolijevanja od groznice Zapadnog Nila u humanoj populaciji. U zemljama EU 2020. godine registrovano je 316 slučajeva.
Kako se dobija?
Groznica Zapadnog Nila je virusno oboljenje koje se prenosi ubodom zaraženog komaraca.
Glavni prenosilac je Culex pipiens, vrsta komarca, a glavni rezervoar zaraze su različite vrste ptica u kojima se virus održava, dok je čovjek slučajni, odnosno tzv. slepi domaćin i infekcija virusom Zapadnog Nila se sa njega dalje ne prenosi, navode u “Batutu”.
Simptomi
Poslije preležane infekcije često dolazi do razvoja dugotrajnih posljedica kao što su hronični umor, gubitak pamćenja, teškoće prilikom hodanja, mišićna slabost i depresija. Smrtnost je veća kod starijih osoba, posebno kod onih koje imaju više od 75 godina.
Većina osoba (80%) inficirana virusom Zapadnog Nila nema nikakve simptome i znake bolesti. Kod manjeg procenta zaraženih osoba (približno 20%) simptomi podsećaju na oboljenje slično gripu, sa naglom pojavom povišene tjelesne temperature, glavoboljom, bolovima u mišićima i zglobovima, umorom, blagim prolaznim osipom i limfadenopatijom.
Međutim, kod pojedinih osoba (<1%), dolazi do nastanka aseptičnog meningitisa ili encefalitisa, odnosno neuroinvazivnog oblika bolesti, koji zahtijeva hospitalizaciju.
Liječenje
Da bi infekcija virusom Zapadnog Nila bila potvrđena, neophodno je da se potvrdi i prisustvo odgovarajućih antitijela u likvoru kod obolelog pacijenta.
Kod osoba koje imaju klasičnu kliničku siku ne postoji posebna terapija. Preporučuje se što češće odmaranje, ispijanje većih količina tečnosti i jačanje imuniteta. Lečenje groznice Zapadnog Nila obično traje od nekoliko nedelja do nekoliko mjeseci.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu