To pokazuju podaci Agencije za statistiku BiH, po kojoj je u 2018. od ukupno 22.646 privaljenih krivičnih djela čak 8.610 protiv imovine, dok je, istovremeno, protiv privrede i platnog prometa prijavljeno tek 496 ljudi.
Ivanka Marković, profesorka na Pravnom fakultetu Banjaluka na predmetima Krivično pravo i Kriminologija sa penologijom, za Srpskainfo kaže da se zvanični statistički podaci mogu tumačiti različito. Njen lični stav je da nadležni na taj način prikazuju da je krivično djelo protiv imovine kod nas zastupljena i uobičajena kao i svugdje u svijetu i da je to nešto što se dešava oduvijek.
Međutim, na taj način se, ne bih rekla prikriva, stavlja u drugi plan onaj vid kriminaliteta koji mi u kriminološkoj litetaturi nazivamo novim oblicima imovinskog kriminaliteta. Riječ je o kriminalitetu bijelog okovratnika, krimnalitetu korporacija, organizovanom kriminalitetu i slično. Dakle, dobijamo mi podatke da se nešto radi, da se procesuiraju određena krivična djela, a to su uglavnom, uslovno rečeno, lakša krivična djela, dok teški oblici kriminala, i to onog koji podriva privredni sistem kompletne države, ostaje negdje u zapećku – ocjenjuje Markovićeva.
Inače, smatra se da je frazu “kriminalitet bijelog okovratnika” prvi upotrijebio američki sociolog i kriminolog Edvin Hardin Saderlend. Njegova definicija ove vrste kriminaliteta je da su to “krivična djela koja su počinile osobe sa visokim i prestižnim društvenim statusom u okviru zanimanja koja obavljaju”.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu