Naravno da je uvijek bolja opcija da naučite jezik koji je zvaničan u konkretnoj zemlji. Ipak, postoje ljudi za koje to baš i nije tako jednostavno, ali budući da znaju engleski, prilično lako se mogu snaći u takvim zemljama.
U nekim zemljama na tlu Evrope sasvim je dovoljno znanje engleskog za snalaženje, odnosno za rad i život. Međutim, ima zemalja koje zahtevaju od doseljenika koji žele da se prijave za dobijanje dozvole za boravak i poznavanje lokalnog jezika.
Nije tajna da su izvorni govornici engleskog jezika uglavnom fokusirani samo na poznavanje maternjeg jezika.
Prema podacima studije Evropske komisije iz 2020. godine, čak 62 odsto ispitanih stanovnika Velike Britanije ne zna neki drugi jezik. Na području Evropske unije oko 56 odsto ljudi govori najmanje jedan strani jezik, navodi Euronjuz.
Najveći strah iseljenika vezan je upravo za jezičku barijeru, rezultati su jedne od studija. Obrzovna kompanija „Education First“ (EF) objavila je koje su to evropske zemlje najbolji izbor kada je u pitanju znanje engleskog jezika. Tom prilikom vršeno je poređenje rezultata testova na engleskom jeziku koje su uradili ljudi iz celog sveta. Njih dva miliona ukupno, uključujući i one sa teritorije 35 evropskih zemalja. Definisano je maksimalnih 800 poena.
Među prvih deset zemalja koje su se izdvojile kao najbolje za doseljenike koji govore engleski jezik našle su se evropske zemlje. Dominirale su definitivno zemlje koje se nalaze na severu kontinenta, s tim da se Danska našla na trećem, a Švedska i Finska na osmom, odnosno na devetom mestu. Hrvatska je na desetom, dok je sa osvojenim 641 poenom Austrija na drugom mestu.
Na najlošijoj poziciji od evropskih zemalja je Italija, dok je Holandija zauzela prvo mjesto, budući da su rezultati pokazali da je između 91 i 93 odsto Holanđana sposobno da komunicira na engleskom jeziku.
Ko god ima problem sa učenjem stranih jezika, a želi da se preseli u neku od evropskih zemalja, treba da dobro razmisli, jer ima zemalja koje iznose zahtev za poznavanjem i lokalnog jezika, kao uslov za dobijanje dozvole za boravak.
Konkretno, Njemačka traži znanje na nivou B2 CEFR-a, odnosno Zajedničkog evropskog referentnog okvira za jezike. Da bi aplicirali za privremeni boravak u Norveškoj, doseljenici ne moraju da znaju norveški. Međutim, ako se odluče za stalni boravak, neophodno je dobro poznavanje tog jezika.
Poznavanje jezika na unapred određenom nivou zahteva se i za stalni boravak u Švajcarskoj, dok Švedska i Francuska razmatraju obavezu poznavanja lokalnog jezika prilikom apliciranja za dobijanje boravišne dozvole.
Na svu sreću, postoje i one zemlje na evropskom tlu koje ne zahtjevaju poznavanje lokalnog jezika prilikom prijavljivanja za dobijanje dozvole boravka, a za dobijanje državljanstva zahtjevaju poznavanje jezika na određenom, ne naročito visokom nivou, piše Ona Telegraf.
Samo A2 nivo DELE sertifikat o znanju španskog jezika zahtjeva se od svih koji se prijavljuju za dobijanje španskog državljanstva, što je zapravo prvi nivo znanja iznad najnižeg. Isti nivo znanja se zahteva i u Portugalu, dok Francuska i Italija zahtevaju znanje na nivou B1, koji je prvi iznad osnovnih nivoa znanja i karakteriše se kao niži srednji nivo.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu