David Albahari, pisac i prevodilac, rođen je 1948. godine. Prvu knjigu, zbirku priča Porodično vrjieme, objavio je 1973. godine, a prvi roman, Sudija Dimitrijević, 1978. godine.
Do sada je objavio dvadesetak knjiga-priča i petnaestak romana, kao i četiri knjige eseja.
Za knjigu priča Opis smrti (1982) dobio je Andrićevu nagradu. Knjiga priča Pelerina (1993) nagrađena je nagradama Stanislav Vinaver i Branko Ćopić.
Roman Mamac dobio je NIN-ovu nagradu za najbolji roman objavljen u Srbiji 1996. godine, kao i nagradu Narodne biblioteke Srbije, Balkaniku i Most-Berlin.
Roman Pijavice nagrađen je Nagradom grada Beograda (2006).
Preveo je veliki broj knjiga, priča, pesama i eseja mnogih američkih, britanskih, australijskih i kanadskih pisaca, uključujući Sola Beloua, Vladimira Nabokova, Margaret Etvud, Isaka Baševisa Singera i Tomasa Pinčona.
Preveo je i dramske tekstove Sema Šeparda, Keril Čerčil, Sare Kejn i Džejsona Šermana.
U periodu između 1973. i 1994. godine radio je u redakcijama više beogradskih i novosadskih časopisa i izdavačkih kuća – Vidici, Književna reč, Pismo, Kulture Istoka, Politika, Mezuza, edicija Prva knjiga Matice srpske. Knjige su mu prevedene na dvadeset i jedan jezik.
Od jeseni 1994. godine živeo je u Kalgariju, u Kanadi, a od 2012. godine živio je u Beogradu.
Vrijeme i mjesto sahrane biće naknadno saopšteni, prenosi Blic.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu