Dobitnika priznanja koju “Večernje novosti” 36. put dodjeljuju za najbolju knjigu iz prošlogodišnje produkcije, danas je u svečanoj sali Vukove zadužbine saopštio Dragan Bogutović, koji je sa Ognjenom Lakićevićem osnovao ovu nagradu.
Radulovićeva knjiga je ubjedljivo pobijedila, dobivši naklonost čak dvadeset i osmoro članova Velikog žirija kritičara, od kojih je svaki dao svoj izbor od pet naslova.
Laureat se zahvalio “kolegama, kritičarima i piscima, koji su u “Zapisu na stubu, jerusalimskom” prepoznali onaj višak smisla koji ih je usmjerio da daju svoj glas”.
– Radostan je i pun časti ovaj tren kad stajem pod Mešinu književnu zastavu (…) Pjesma, kao i molitva, nije stvar pripreme, usredsredjenosti, već dar, Očev. Ona nije merljiva udjelom pjesničkog napora. Pjesnik može biti spreman za pjesmu, ali je pitanje da li je to dovoljno, Jer ništa ne biva, kao i u slučaju molitve, bez blagoslova, Očevog – istakao je Radulović.
Pri vrhu rang-liste našli su se i “U kostreti” Slobodana Jovića (19 glasova), “Psihologija gravitacije” Nenada Šaponje (18 glasova), “Naćertanije” Matije Bećkovića (12 glasova), “Vidi vidi” Slobodana Zubanovića (11 glasova)..
Selimir Radulović (1953, Cetinje) objavio je brojne pjesničke knjige: Poslednji, dani (1986), San o praznini (1993), U sjenku ulazim, oče (1995), O tajni rizničara svih suza (2005), Snovi svetog putnika (2009), Pod kišom suza s Patmosa (2012), O pastiru i kamenu sa sedam očiju (2015), Senka osmog eona (2016); knjige izabranih pesama: Po licu noći (1996,1997), Knjiga očeva (2004), Gde Bogu se nadah (2006), Izveštaj iz zemlje živih (2009), Svetlo iz očeve kolibe (2011) i knjige izabranih i novih pjesama: S visa sunčanog, strašnog (1999), Kao mirni i svetli vesnik (2008), Pesma s ostrva siročadi (2010), Dah male molitve (2017), Dvanaest (2018), O dukatu sa likom starca (2020), U carstvu vetrova aramejskih (2022).
U izdanju Srpske književne zadruge i Pravoslavne riječi objavljena su mu Izabrana dela (I-V).
Povodom njegovog pjesničkog djela objavljena su dva zbornika radova: Pesnik nokturna (1995) i Svetlo iz očeve kolibe (2015). Autor je pet antologija/hrestomatija, knjige književno-kritičkih tekstova Povoj i članci (1987) i knjige ogleda Svetlo iz očeve kolibe (2015). Izdavačka kuća Čigoja objavila je, u kolekciji Odgovori, knjigu razgovora Miloša Jevtića sa Selimirom Radulovićem Očevo lice knjige (2017).
Objavljene su mu knjige izabranih pjesama na ruskom, grčkom, engleskom, njemačkom i makedonskom jeziku.
Za svoj književni rad dobio je Novembarsku povelju Novog Sada, Iskru kulture, Pečat varoši sremsko-karlovačke, Kočićevo pero, Nagradu Proljetnog sajma u Banjaluci, Nagradu Teodor Pavlović, Vukovu nagradu, Nagradu Miodrag Đukić, Nagradu Simo Matavulj, Povelju Morave, Nagradu Knjiga godine Društva književnika Vojvodine, Nagradu Đura Jakšić, Nagradu Despotica Angelina Branković, Nagradu Kondir kosovke devojke, Zmajevu nagradu, Nagradu Laza Kostić, Nagradu Stevan Pešić, Nagradu Milan Bogdanović, Povelju Udruženja književnika Srbije za životno delo i druge nagrade.
Bio je sekretar Pokrajinskog fonda kulture (1990-1992), direktor Kulturnog centra Novog Sada (1992-1997), predsednik Društva književnika Vojvodine (1997-2000), glavni i odgovorni urednik izdavačke kuće Orfeus (2001-2012), direktor Sterijinog pozorja (2012-2014). Sada je upravnik Biblioteke Matice srpske. Živi u Novom Sadu, prenosi Blic.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu