Krajem marta u Beogradu i okolini počelo je snimanje filma i serije, koji su inspirisani istinitom pričom o Veri Pešić, četvorostrukoj špijunki. U lavirintu špijunskih igara na Balkanu, od Beča do Carigrada, Vera Pešić opstaje među jugoslovenskim, njemačkim i britanskim špijunima s dvostrukim i trostrukim agendama, sama, bez ideologije, ali odlučna da se bori i preživi.
Prva sprska špijunka infiltrirala se u više stranih tajnih službi, ljepotom i šarmom osvajala je i žene i muškarce kako bi došla do cilja. Zvali su je srpska Mata Hari.
Priča o najvećoj srpskoj špijunki počinje 1919. godine u Sijarinskoj banji, gdje se rodila. Odrastala je u Leskovcu, gdje je završila školu. Već sa 16 godina se udala za policijskog pisara, od kog se razvela samo tri godine kasnije. U Leskovcu je sarađivala sa leskovačkim Glasnikom, pisala za te novine i već je tada posedovala značajne spisateljske sposobnosti i bila elokventna i ubjedljiva.
Poslije razvoda odlazi u Beograd gde upoznaje oficira Kontraobavještajne službe Jugoslovenske kraljevske armije majora Slavka Radovića. On ju je obučio i uveo u službu. Bila mu je potrebna žena među agentima koja će postići više od drugih. Zadatak pred njom nije bio lak – trebalo je da se uvuče među špijune britanske, francuske i njemačke obavještajne službe koje su radile po Beogradu.
I Vera je to i uspjela, stigla je do vrha ovih mreža, između ostalog zahvaljujući i tome što je savladala čak šest jezika.
Voljela i žene
Za ulaz među njemačke agente Veri je propusnica bila Elizabeta fon Maltzan, poznata kao Lepa Lili, supruga njemačkog ambasadora, koja se i sama bavila špijunažom.
Lijepa Lili i mlada Leskovčanka su se upustile u ljubavnu avanturu tokom koje je iskusna Njemica podučavala Veru vještinama zavođenja. Njih dvije bile su česte gošće noćnih klubova, barova sa striptizom i putenih zabava okupanih šampanjcem i novcem, a nije im bilo strano ni pokazivanje emocija u javnosti, piše 011info.
Informacije koje je marljivo prikupljala Vera je redovno raportirala jugoslovenskoj službi, dok je britanskim, francuskim i njemačkim partnerima servirala birane stvari.
Ona je svijetu otkrila tajnu o predstojećem paktu Hitlera i Staljina i planiranog nacističkog napada na Poljsku, ona je spriječila dizanje u vazduh njemačke agenture koju su planirali britanski obavještajci, zbog njenog hapšenja smijenjen je tadašnji ministar unutrašnjih poslova, jedino je njoj uspjelo da Albance uvuče u četnički pokret, njeno ime visoko se kotiralo u svim amabasadama i evropskim vladama.
Ljubav sa agentom Gestapoa
Vera je upoznala Karla Lotara Krausa, šefa obavještajne službe Gestapoa u Beogradu, koji je uspio da je uvuče u dvostruku špijunažu i preko nje ostvari kontakt sa četničkim vođom Kostom Pećancem. Kada je rat već bio izvjestan, Vera je uhapšena kao njemački špijun i protjerana u Lebane da tamo leži u zatvoru. Ipak, Vera uspijeva da se izmigolji i odlazi u Sijarinsku banju.
Kraus vraća Veru u Beograd i postavlja je u centralu ozloglašenog Gestapoa sa zadatkom da radi na suzbijanju komunista i praćenje četnika, a posebno u leskovačkom kraju koji je dobro poznavala.
Oktobra 1941. gubi se svaki trag majoru Krausu, a Vera završava u naručju generala Paula Badera, komandanta okupirane Srbije, a paralelno se viđa i sa Dragomirom Jovanovićem, šefom Specijalne policije u Beogradu.
Strijeljana u 25. godini
Početkom jeseni 1943. godine na putu između Sijarinske Banje i Medveđe zarobili su je četnici. Osuđena je na smrt, ali poslije provedene noći u njenom šatoru, komandant major Đurić je oslobađa.
Postaju ljubavnici, a ona nastavlja svoj posao među četnicima, piše JugMedija.
Sedam mjeseci kasnije pobunjeni četnici se riješavaju na likvidaciju ljubavnika. Đurića hapse, a Veru, zajedno s majkom Anđom, ubijaju u zoru 18. maja 1944. godine u blizini njihove vile u Sijarinskoj Banji.
Srpska Mata Hari imala je u tom trenutku 25 godina. Posljednja želja navodno joj je bila da joj meci ne nagrde lice.
Ideja autora filma o Veri je da se ne zauzimaju ideološke strane, već da se priča o istoriji iz ugla jedne neobične individualne sudbine. Ovaj triler treba da nas podsjeti kako stvari nikada nisu ni crno-bijele ni onakve kakve su opisane u udžbenicima istorije, kao i da u vihoru istorijskih okolnosti pojedinci biraju različite životne puteve koji nemaju toliko veze s njihovim moralom, a još manje s političkim uvjerenjima, koliko s privatnim psihološkim dramama.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu