Ipak, uprkos ovog odluci koja je uslijedila nakon skoro šest godina od nesreće, ovaj slučaj od samog početka, kako se može zaključiti iz žalbi javnog tužioca, prate brojne kontroverze od toga da je uništen tahograf, da je vještak samoinicijativno izlazio na lice mjesta bez odobrenja suda, da je presudu koja je sada potvrđena doneo parnični sudija koji nikada ranije nije sudio u krivičnom postupku, ali i da je prethodni sudija sam tražio izuzeće iz predmeta.
Kako je Blic pisao, a prema optužnici Osnovnog javnog tužilaštva u Čačku, nesreća se dogodila 11. maja 2019. godine, na putu koji prilazi kroz Mojsinje kada se Aleksandar Milošević, vozač “mercedesa” uključio na put i potom u svojoj traci zaustavio kako bi skrenuo u ulicu u koju stanuje. Vozač autobusa “Pejić turs“, E.Š. iz Novog Pazara, preticao je minibus preko pune linije, te se kretao znatno većom brzinom uslijed čega je direktno udario u “mercedes”. Milica Milošević, majka Aleksandra, nastradala je na licu mjesta dok je njen sin povredama podlegao na putu ka bolnici.
Apelacioni sud u Kragujevcu je, 20. februara 2024. godine, nakon skoro šest godina od saobraćajne nesreće potvrdio presudu Osnovnog suda u Čačku kojom se vozač autobusa “Pejić turs”, E.Š., oslobađa krivice.
Apelacija naložila, sud se oglušio – tužilac je kriv
Prethodna odluka Apelacionog suda u Kragujevcu u koju je Blic imao uvid, a kojom je srušena presuda Osnovnog suda u Čačku, ukazala je na to da je “neophodno odrediti rekonstrukciju događaja”.
Zatim, uslijedilo ponovno suđenje i donijeta je odluka – vozač autobusa “Pejić turs” se oslobađa krivice. U žalbi javnog tužioca ukazuje se da se sud u Čačku, prilikom donošenja ove odluke, oglušio o naređenje Apelacionog suda i da rekonstrukcija nije urađena.
“Javnom tužiocu je bilo jasno da im ne pada na pamet da odrede dokaznu radnju – rekonstrukciju na licu mjesta i ispitivanje svjedoka na licu mjesta, ključnog svjedoka Jovana K.”, navodi se.
Sada, Apelacioni sud u Kragujevcu, u rješenju kojim potvrđuje oslobađajuću presudu navodi da su “neosnovani žalbeni navodi javnog tužioca”.
– Treba imati u vidu da je javni tužilac u fazi sprovođenja dokaznih radnji, s obzirom da je teret dokazivanja na njemu, morao izvesti dokaz rekonstrukcijom događaja, pa tek onda izvođenja tog dokaza, da podigne optužni akt protiv okrivljeno – navodi se u rješenju u koju je Blic takođe imao uvid.
“Brzina je “samo” bila nedozvoljena, ali nije uzrok”
Takođe, u prethodnoj odluci Apelacionog suda u Kragujevcu, navodi se da “brzina, kretanja vozila i prilagođenost i ograničenje brzine nisu na pouzdan i nesumnjiv način utvrđene u postupku”.
– Tokom postupka nije na pouzdan i nesumnjiv način utvrđena dozvoljena brzina kretanja, kao ni bezbedna brzina i da li postoji saobraćajni znak zabrane brzine kretanja 60km/h i zabrane preticanja. Sud nema stručno znanje da dozvoljenu brzinu utvrđuje iz izveštaja JP “Putevi Srbije” i orto-snimaka, bez dovođenja u vezi sa utvrđenim u zapisniku o uviđaju i nalaza i mišljenja Komisije Veštaka – navodi se u odluci Apelacionog suda u Kragujevcu kojim je srušena presuda Osnovog suda u Čačku.
Prema tvrdnjama javnog tužioca, sud je prilikom donošenja oslobađajuće presude prihvatio stav vještaka, Milana Simeunovića koji je “bez odobrenja suda izlazio na lice mjesta i ubedio sud da na mestu gde se dogodila saobraćajna nezgoda je dozvoljena brzina za autobus kojim je upravljao E.Š. bila 80km/h”.
– Ukazujemo da je vještak postupak pristrasno izlazeći na lice mjesta jer je to trebalo da učini samo sud – navodi se.
Takođe, u žalbi se navodi i da je “bilo dovoljno vremena dok se čekao dolazak uviđajne ekipe, poslije nesreće, da se tahograf baš na tom mestu iscepa kako bi se prikrila brzina”.
Ipak, Apelacioni sud u Kragujevcu, potvrđujući oslobađajuću presudu, navodi da javna tužba “nije dokazala da je brzina kojom se kretao okrivljeni od značaja za utvrđivanje krivice za nastanak saobraćajne nesreće, već je ista samo bila nedozvoljena, ne i uzrok”.
Vozač autobusa nije preticao, Aleksandar je bio u njegovoj traci
Kako je prilikom odlučivanja o prethodnoj presudi ukazao Apelacioni sud u Kragujevcu – prvostepeni sud odlučan značaj da nije dokazano da je okrivljeni E.Š. izvršio krivično djelo koje mu se stavlja na teret, zasniva na činjenici konstatovanog položaja vozila “mercedes” (da su točkovi bili ukošeni u desnu stranu i da takav položaj ne odgovara položaju koje vozilo zauzima prilikom skretanja u levo), pri tome, ne utvrđujući nameru Aleksandra Miloševića da skrene na mjestu i na način kako se izjašnjava svedok S.S. i svedok J.K. gde je došlo do primarnog kontakta, a radi ulaska u mestu u kojem je živio o čemu je svjedočio i brat Miloševića.
Ipak, ovog puta, odlučujući o novoj oslobađajućoj presudi, Apelacioni sud prihvata odluku Osnovnog suda u Čačku kojom se se ukazuje da se ne može isključiti mogućnost da je prelazak autobusa u suprotnu traku inicirano kretanjem vozila “mercedes”, kao i da prvostepeni sud pravilno utvrđuje da tehničkim putem nije moguće rekonstruisati način kretanja automobila “mercedes” prije trenutka sudara, kao ni namjeru vozača ovog vozila i da tehničkim putem se ne može isključiti mogućnost da je u sudarnu poziciju ovaj dospeo nakon uključivanja na kolovoz.
– Javna tužba nije dokazala da se kritičnom prilikom okrivljeni koji je upravljao autobusom nalazio u fazi preticanja i celim svojim gabaritom u levoj saobraćajnoj traci (suprotnoj traci), već je bio ukošen u levu stranu i to tako što mu je prednji dio bio u lijevoj saobraćajnoj traci, a zadnji u desnoj. Dakle, okrivljeni nije postupio suprotno odredbi 55 stav 1 i 2 tačka 15 Zakona o bezbednosti saobraćaja na putevima, kako to tvrdi javna tužba, a da se automobil “mercedes” u vremenskom periodu 1.4 sekunde prije nesreće, većim delom, nalazio u kolovoznoj traci okrivljenog, a manjim delom u desnoj traci. Isključena je mogućnost da je vozilo “mercedes” zauzimalo položaj kako to tvrdi javna tužba (da je bio u položaju skretanja u lijevo)”, navodi se u odluci.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu