Lista zemalja s najvećim udjelom starosjedilačkog stanovništva koje živi u dijaspori, krije priče o ratu i raseljenju, ali i o ekonomskoj stagnaciji i nedostatku perspektive. Sve je to dovelo do iseljavanja.
Pored toga, postoji još niz razloga zašto bi neko morao napustiti mjesto u kojem je rođen, male zemlje su najčešće pogođene ovim fenomenom jer su u nepovoljnom položaju.
Malim zemljama se, pored svoje veličine i (ne)razvijenosti kao još jedan faktor koji utiče na iseljavanje, dodaje i udaljenost. Takve su, na primjer, Gvineja ili Karibi.
Druga grupa koja se najčešće javlja među zemljama sa najvećom dijasporom su one u istočnoj Evropi i na Balkanu.
Nakon sloma komunizma početkom 1990-ih, mnogi ljudi su otišli u potrazi za boljom ekonomskom šansom, na primjer u Zapadnu Evropu.
Bosna i Hercegovina, kako piše Forbes – koja je proglasila nezavisnost 1991. godine tokom pada komunističke Jugoslavije i nakon toga – 2020. godine je imala 34 odsto svog stanovništva koje je živjelo u inostranstvu.
Albanija je sljedeća zemlja u regionu koja ima veliki broj dijaspore u inostranstvu. Po okončanju više od 40 godina komunizma i međunarodne izolacije, potom lošeg upravljanja finansijama doveli su do toga da danas skoro trećina stanovništva živi u inostranstvu.
Zemlje koje su trenutno ili su nedavno bile upletene u rat i sukobe takođe se značajno pojavljuju na Forbesovoj listi zemalja čiji su građani rasprostranjeni širom inostranstva, prenosi Index.
Sirija, nacija od oko 28 miliona domorodaca, sada ima osam miliona njih – ili oko 30 odsto koji žive u inostranstvu. Najveća dijaspora vođena sukobima, međutim, vidi se na nesuverenoj teritoriji, jer više od 45 odsto onih koji su rođeni u Palestini trenutno boravi u inostranstvu, prema podacima UN
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu