Riječ je proceduri u kojoj se kombinacija protoka vode, određene temperature i alkalnosti koristi za ubrzavanje razgradnje organskih materijala, navodi se na veb stranici američke kompanije “Bio-Response Solutions” koja je specijalizovana za ovaj proces.
Ovaj proces koristi 90 odsto manje energije od kremacije plamenom i ne emituje nikakve štetne gasove sa efektom staklene bašte, navodi se na tom sajtu.
Alkalna hidroliza se ponekad naziva i kremiranjem bez plamena, prema Asocijaciji za kremaciju Sjeverne Amerike (CANA). Tijelo se stavlja u mašinu za alkalnu hidrolizu, koja se sastoji od hermetičke komore napunjene rastvorom od vode i alkalnih hemikalija. Komora se zatim zagreva, rastvarajući tijelo i ostavljajući za sobom samo kosti, navodi se na veb stranici CANA.
Kada se kosti osuše, mogu se usitniti. Proces rezultira sa oko 32 odsto više kremiranih ostataka nego kod kremiranja na plamenu i može zahtevati veću urnu, navodi CANA.
Dezmond Tutu, poznat širom svijeta po svojoj zdušnoj borbi protiv aparthejda i dobitnik Nobelove nagrade za mir, sahranjen je u nedelju na privatnoj službi u katedrali Svetog Đorđa u Kejptaunu, gdje je položen njegov pepeo. Tutuovo tijelo je, na njegov zahtjev, bilo podvrgnuto akvamaciji, potvrdila je južnoafrička anglikanska crkva.
Tutu je bio strastven po pitanju zaštite životne sredine, a tokom svog života je održao mnogo govora i napisao ogroman broj članaka o potrebi da se deluje u borbi protiv klimatske krize. Pored toga što je tražio ekološki prihvatljivu alternativu za kremaciju, Tutu je takođe preduzeo i druge korake kako bi osigurao da njegova sahrana bude skromna kao što je bio njegov životni stil.
Kako je zahtjevao, njegovo tijelo bilo je položeno u jednostavan kovčeg od borovine, koji je bio “najjeftiniji dostupan”, saopštile su njegove fondacije.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu