On je u nastavku suđenja bivšem premijeru RS Aleksandru Džombiću optuženom za zloupotrebu položaja, “tešku” 19, 4 miliona KM pojasnio da su ekonomski pokazatelji ukazivali da pomenuta firma nije bila kreditno sposobna.
– IRB je utvrdila da koeficijent kreditne sposobnosti treba da bude 50 odsto, a taj procenat kada je u pitanju “Energolinija” 2009. godine bio je 20 odsto, 2010. godine 30 odsto, na dan 30. jun 2011. 20 odsto i na kraju te godine 25 odsto. Koeficijent solventnosti bio je ispod 1.35. tako da na osnovu ekonomskih pokazatelja iz finansijskog izvještaja zvornička “Energolinija” nije ispunjavala uslove – rekao je vještak Zelinčević.
Pojasnio je da ni firma “Alusil” nije ispunjavala uslove da bude jemac kreditu, jer su sporne 2011. godine bili u gubitku od 246.221 KM.
– Firma koja želi da bude jemac, mora poslovati pozitivno – istakao je Zelinčević.
Vještak je rekao da zna da su službe u IRB, koje su obrađivale zahtjeve za kredit “Energolinije”, prvo procijenile da im se može dodijeliti kredit od dva miliona KM.
Kasnije je “mali kreditni odbor” dao preporuku “velikom kreditnom odboru” da se dodijeli iznos od 6,24 KM, da bi na kraju bilo isplaćeno 19,4 miliona maraka.
– Na osnovu ekonomskih pokazatelja, nije im se mogao odobriti ni taj kredit od dva miliona KM. Hipotetički “Energolinija” uopšte ne bi mogla raditi da su obaveze po kreditu odjednom naplaćene – objasnio je u banjalučkom Okružnom sudu Zelinčević.
Potvrdio je da je drugi jemac “Alumina” mogla da vrati cjelokupan kredit, ali da bi to otežalo njeno poslovanje ukoliko bi odjednom vratila sporni dug, ali bi ga mogla nastaviti.
Na pitanje tužioca Radenka Jankovića, vještak je ocijenio da u periodu 2010. i 2011. godine, kada se donosila odluka o spornom kreditu ni “Alumina” nije mogla biti jemac za kredit. Vještak je zatim istakao da “Energolinija” nije bila kreditno sposobna, čak i kada posmatra oba jemca za kredit u ovom slučaju.
Džombićev advokat Zoran Bubić prigovorio je vještaku da nije uzeo u obzir da su službe IRB RS procijenile da “Enegolinija” može da dobije 6,4 miliona maraka kredita, te ga je pitao da li bi njegovo mišljenje bilo drugačije da je to uobzirio.
– I da sam prihvatio tu ocjenu kreditne sposobnosti, opet mislim da nisu bili ispunjeni uslovi za kredit od 19 miliona maraka- odgovorio je vještak Zelinčević.
Bubić je u unakrsnom ispitivanju ukazivao vještaku da IRB RS nije klasična banka, te naveo da se nalaz vještaka tužilaštva slaže s nalazom koji je uradio vještak odbrane Aleksandar Čolić, ali da su mišljenja potpuno različita. Istakao je da vještak nije uzeo u obzir obezbjeđenje kredita i jemce kao ni činjenicu da je kredit uredno vraćan.
Vještak je uporno isticao da “Enerolinija” nije bila sposobna da dobije kredit.
Predsjednik sudskog vijeća Dragan Uletilović pitao je vještaka zašto nije uzeo u obzir da je Evropska investiciona banka dala saglasnost na kredit istakavši “kako niko ne daje pare na lijepe oči”.
Vještak je istakao da ne zna zašto je EIB dao saglasnost, ali na osnovu ekonomskih pokazatelja “Energolinija” nije bila kreditno sposobna.
Sudija Uletilović je vještaku ukazivao na značaj obezbjeđenja kredita te tražio pojašnjenje.
– Obezbjeđenje je sekundarni izvor vraćanja kredita i služi samo ako se kredit ne može vraćati – rekao je vještak.
Sudija je upitao kako tumači da je vraćeno oko 6,7 miliona kredita, na šta je vještak odgovorio da jeste išla isplata, ali sa zakašnjenjem.
– Nisu ispoštovani rokovi iz ugovora – objasnio je Zelinčević.
Republičko tužilaštvo tereti Džombića da je bio svjestan da sporni kredit odobren “Energoliniji” neće moći biti vraćen zbog nesposobnosti firme. Terete ga i da je zvao tadašnjeg direktora IRB RS Milenka Pavlovića, kako bi ga ubijedio da treba da prihvati zahtjev za kredit “Energoliniji”. Pavlović je to odbio i dao ostavku, a nakon toga je pomenuto preduzeće ponovo podnijelo zahtjev za kredit od 19,4 miliona, a Džombić je 16. februara 2012. godine potpisao odluku o odobravanju kredita.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu