Milošević je bio centralna ličnost srpske politike devedesetih godina 20. vijeka.
Po obrazovanju pravnik, nakon dugogodišnje karijere u privredi, postupno, tokom 80-ih dospio je u vrh politike tadašnje Srbije i Jugoslavije.
Upamćen je po promjeni ustavnog položaja autonomnih pokrajina unutar Srbije. Nalazio se na čelu Srbije i SRJ u teškim okolnostima raspada Jugoslavije i ratova koji su raspad pratili.
Rođen u Požarevcu, diplomirao na Pravnom fakultetu
Milošević je rođen 20. avgusta 1941. godine u Požarevcu, gdje je završio gimnaziju. Diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1964. godine.
Od gimnazijskih dana, kada je primljen u Savez komunista, bavio se politikom, čemu je izgleda pomoglo porodično naslijeđe kao i emotivna veza iz srednjoškolskih dana, potom brak, sa Mirjanom Marković.
Po okončanju studija radio je u kabinetu gradonačelnika Beograda, rukovodio je službom informisanja.
Rukovodio “Tehnogasom” kada je upoznao Ivana Stambolića
Negdje krajem 1960-ih godina dospijeva na rukovodeću poziciju u preduzeću “Tehnogas”. Tada upoznaje Ivana Stambolića.
Iz “Tehnogasa” 1978. godine prelazi na rukovodeću poziciju u “Beobanci”. Izvijesno vrijeme, bio je predstavnik banke u SAD, u Njujorku.
Godine 1983. postaje član Predsjedništva CK Saveza komunista Srbije. Naredne 1984. godine dospijeva na poziciju rukovodioca Gradskog komiteta Saveza komunista Beograda.
Sve vrijeme je uživao presudnu podršku Ivana Stambolića, i uglavnom je pratio njegove korake na javnim pozicijama.
Na čelo Saveza komunista Srbije došao u proljeće 1986. godine
Na čelo SK Srbije dolazi u proljeće 1986. godine upravo Stambolićevim zalaganjem, čemu su se protivili brojni stari, iskusni, partijski kadrovi.
Septembra 1987. godine na Osmoj sjednici CK SKS, događa se svojevrsni puč u vrhu srpske partije. Stilom i metodama koji su umnogome bili iznenađujući Milošević tada koncentriše svu moć na nivou Srbije, u svojim rukama, dok je Ivan Stambolić razvlašćen.
Javnosti je tada predstavljeno da Ivan Stambolić oklijeva na temu rješenja problema na prostoru Kosova i Metohije, dok je Milošević zagovarao odlučna rješenja.
Prevratu unutar partije prethodio je boravak Miloševića na Kosovu 24. aprila 1987. godine kada započinje njegova šira popularnost nakon istupa na mitingu lokalnih Srba u Kosovu Polju.
Okupljanja nezadovoljnih kosovskih Srba pratila su potom više političkih akcija Slobodana Miloševića, kako u Beogradu, tako u Novom Sadu, Crnoj Gori.
Za predsjednika Predsjedništva Srbije izabran u maju 1989. godine
Maja 1989. godine izabran je za predsjednika Predsjedništva SR Srbije.
Iako je Milošević upamćen po promjeni ustavnog položaja pokrajina unutar Srbije, što je uvijek isticano, najveći dio tog posla obavio je zapravo prethodno Ivan Stamoblić, tiho, bez pompe.
Na prvim direktnim izborima, decembra 1990. godine, Slobodan Milošević je izabran za predsjednika Srbije.
Osnivački kongres Socijalističke partije Srbije, 27. jula iste godine, donio mu je zvanje prvog predsjednika te stranke obrazovane spajanjem dotadašnjeg Saveza komunista Srbije i Socijalističkog saveza radnog naroda Srbije. Na čelu SPS nalazio se do smrti.
Na prijevremenim izborima, decembra 1992. godine ponovo je izabran za predsjednika Srbije, a od 1997. godine do oktobra 2000. godine bio je predsjednik Savezne Republike Jugoslavije.
Milošević je predvodio delegaciju u kojoj su se nalazila po tri člana iz SRJ i Republike Srpske tokom mirovnih pregovora u Dejtonu (SAD), novembra 1995. godine, nakon kojih je decembra 1995. godine potpisao Dejtonski sporazum, kojim je konačno uspostavljen mir u BiH.
Razvlašćen nakon 5. oktobra 2000. godine
Pošto je krajem septembra 2000. godine kandidat Demokratske opozicije Srbije Vojislav Koštunica, na izborima za predsjednika SRJ, zadobio bitnu prednost, najava drugog izbornog kruga izazvala je masovni bunt i prevrat 5. oktobra 2000. godine, čime je Milošević razvlašćen, piše Blic.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu