Valja se, kaže, noćas vratiti kući, kako bi sutra na vrijeme stigla na posao.
I mnogi drugi učesnici mitinga su, u neformalnom razgovoru, govorili da su u Banjaluku došli kako bi iskazali “ljubav prema predsjedniku i Republici Srpskoj”, ali su svi bježali od diktafona i kamera.
A šta je ostalo poslije masovnog iskazivanja ljubavi na mitingu? Da li je okupljeni narod zaista riješen da preko noći ostane pred zdanjem Narodne skupštine Republike Srpske, kako bi sutra nastavili “pružanje podrške”?
Je li istina da su ih čekali sendvići i dnevnice? Šta je od cijelog ovog mitingaškog narativa istina, a šta mit?
Prvo, velika većina građana je nakon govora Milorada Dodika zaputila ka autobusima, a i Banjalučani su se razišli i otišli kućama.
Na platou ispred Skupštine je ostalo tek stotinak najupornijih, ali ni oni se nisu baš zanimali za prenos skupštinske sjednice, koji se emituje na velikom video bimu.
–Mi se zabavljamo, igramo fudbal na male goliće, čekamo roštilj, da jedemo, a onda idemo ganjati cure. Nećemo ni spavati – kaže jedan mladi Dobojlija, koji je sa drugarima došao na dvodnevnu turneju u Banjaluku.
Veliki roštilj radi punom parom na parkingu iza Narodne skupštine RS, a roštilj majstori su kuvari iz Ugostiteljskog servisa Vlade RS.
Drugi, manji roštilj je stacioniran ispred skupštine i tu ćevape i pljeskavice “prevrće” jedan ugostitelj iz Srpca, a meso je “gratis za sve prisutne”.
Atmosferu upotpunjuje i ekipa iz Lijevča koja ispred Skupštine sprema kuvano vino i dijeli jabuke.
A sendviči? Sedviča, navodno, nema. Ili su rezervisani za one koji su odmah nakon mitinga pojurili u autobuse. Da imaju za usput.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu