Dok se povećava broj izbjeglica iz Tripolija i okoline, povećava se i broj svjetskih lidera koji podržavaju Haftara.
Snage LNA krenule su u ofanzivu na Tripoli ranije ovog mjeseca i bore se protiv rivalskih milicija, povezanih sa slabom vladom u prestonici koju podržavaju UN, piše Blic.
Podaci Svjetske zdravstvene organizacije (STO) potvrđuju da je u ovim borbama nastradalo više od 270 ljudi, uključujući i civile, a da je ranjeno skoro 1.300 osoba.
I dok je Savjet bezbednosti UN pozvao na prekid vatre, tome su se suprotstavile Rusija i SAD.
Rusija se protivi tome što se u britanskom nacrtu rezolucije okrivljuje komandant Kalifa Haftar za najnovije rasplamsavanje nasilja. S druge strane, SAD nisu objasnile svoj stav u vezi sa nacrtom rezolucije, kojom se takođe pozivaju zemlje s uticajem na zaraćene strane da obezbijede saglasnost za bezuslovni pristup himanitarne pomoći Libiji, navodi “Reuters”.
Ruski predsjednik Vladimir Putin i njegova vlada nisu zvanično podržali nijednu stranu u Libiji i čini se da žele da imaju dobre odnose sa svima koji su umiješani, ali činjenica da se Rusija protivi rezoluciji o prekidu vatre ukazuje na njenu naklonost Haftaru.
Prošle godine je Haftar bio u gostima kod ruskih zvaničnika, a tom sastanku je prisustvovao i Jevgenij Prigožin, navodni šef privatne vojske “Vagner”.
Međutim, Rusija je ugostila i njegovog protivnika, premijera priznate vlade Fajeza el Saradža.
Ipak, otkako je počela Haftarova ofanziva na Tripoli, čini se da je Rusija ponovo usmjerila svoju pažnju na njega.
Šef njegovog kabineta Keiri al Tamimi je u srijedu bio u Moskvi, što je znak blizine Haftara Rusiji. On je učestvovao na Moskovskoj konferenciji o međunarodnoj bezbjednosti, koju je organizovala ruska vojska. I ministar odbrane i ministar spoljnih poslova Rusije govorili su na otvaranju konferencije. Al Tamimi je kasnije, kako piše “Moscoew Times” imao i intervjue sa ruskim medijima.
“Libija nova RUSKA SIRIJA”
Zvaničnici američke vlade negiraju da podržavaju Haftarov napad na Tripoli, ali je sve više izvještaja koji ukazuju na to da je predsjednik SAD Donald Tramp učinio upravo to.
“Bloomberg” piše da je u nedavnom telefonskom razgovoru Tramp rekao Haftaru da SAD podržavaju njegovu ofanzivu sa ciljem da se zbaci vlada koju podržavaju UN. To su rekli neimenovani zvaničnici.
Takođe, sajt navodi i da je Džon Bolton, savjetnik za nacionalnu bezbjednost ostavio sličan utisak na Haftara.
Trampov razgovor sa Haftarom održan je nakon što se egipatski predsednik Abdel Fatah El Sisi sastao sa predsjednikom SAD 9. aprila i pozvao ga da podrži Haftara, prema rijčima dvoje ljudi koji su upoznati s tim pitanjem. Tramp je takođe razgovarao sa prestolonaslijednikom Abu Dabija Mohamedom bin Zajedom Al Nahjanom, pristalicom Haftara, dan prije nego što je Bela kuća izdala saopštenje u kojem je potvrdila da je bilo razgovora sa Haftarom.
U saopštenju Bijele kuće navodi se da je Tramp razgovarao o “tekućim naporima protiv terorizma” i da je “prepoznao značajnu ulogu feldmaršala Haftara u borbi protiv terorizma i osiguravanju naftnih resursa Libije.”
Iako su najpre američki zvaničnici podržali britansku rezoluciju u SB UN, ubrzo su promijenili stav i od tada je došlo do odugovlačenja sa usvajanjem rezolucije.
Haftarova ofanziva na Tripoli dogodila se ubrzo nakon što je posetio Saudijsku Arabiju, gdje su ga dočekali kralj Salman i prestolonaslijednik Mohamed bin Salman. Kako piše “Volstrit žurnal”, Saudijci su Haftarovu ofanzivu finansirali sa nekoliko miliona dolara.
I Ujedinjeni Arapski Emirati su mu pružili vojnu podršku, a snabdjevaju ga i oružjem, navodi “Gardijan”.
Podršku je dobio i od Egipta, koga predvodi predsjednik El Sisi, koji je prethodno kao i Haftra bio general. Vjeruje se da su upravo ove zemlje lobirale u SAD za podršku Haftaru, koga mnogi nazivaju i “novim Gadafijem”.
Ono što je ipak najviše iznenadilo mnoge jeste francuska podrška pobunjeničkom generalu, koja traje već godinama. Iako se Francuska predstavlja kao medijator između Haftara i Saradža, ona i dalje prodaje oružje LNA.
Pariz je bar od 2015. godine u tišini učestvovao u izgradnji moći Haftara kao moćnog gospodara rata, za koga se nadao da će nametnuti red u ogromnoj, slabo naseljenoj severnoafričkoj državi punoj nafte i razbiti islamističke grupe koje su procvjetale u dijelovima zemlje u kojima vlada bezvlašće.
Na taj način, Francuska je, ne previše suptilno gazila ekonomske i bezbednosne interese svog susjeda Italije, bivše kolonijalne sile u Libiji i glavnog stranog igrača u ovom regionu.
Francuska prkosi i stavu EU
Kada je šef evropske diplomatije Federika Mogerini objavila prvu izjavu o ofanzivi na Tripoli, ona je napade LNA opisala kao opasnost za ljude u zemlji, kao i za mirovni proces u kome posreduje UN. Mogerini je pozvao LNA i vladine snage da pristanu na prekid vatre.
Međutim, izbjegavala je bilo kakvo pominjanje Haftara po imenu. (Ona ga je pomenula nekoliko dana kasnije u govoru pred Evropskim parlamentom.) Od tada je objavljeno da su francuski zvaničnici lobirali kod Evropske komisije kako bi spriječili Mogerini da spomene Haftara u svojoj izjavi po imenu.
Zašto ga podražavaju?
U Libiji se sve vrti oko nafte.
– Obezbjeđivanje pristupa nafti i zaštita nafte – to je ono što Haftar namjerava da uradi – izjavio je RT za Alesandro Bruno, nezavisni politički analitičar i stručnjak iz Libije. On je objasnio da je ova nafta generalno visokog kvaliteta, a pretežno se prerađuje u rafinerijama u Italiji i Francuskoj.
Kritičari Francuske kažu da potencijalni “dobici” u ugovorima o rekonstrukciji i povećanom poslovanju za naftnu kompaniju “Total” predstavljaju jedan motiv za njenu politiku u Libiji.
Haftar, koji kontroliše istočnu Libiju iz svog uporišta izvan Bengazija, prigrabio je kontrolu početkom ove godine nad ključnim naftnim poljima kojima je upravljao italijanski “Eni” na jugu, prije nego što je uperio oružje u glavni grad.
Ipak, on ne kontroliše finansije Libije i nacionalnu naftnu kompaniju, koja ima sjedište u Tripoliju, objasnio je Grigorij Lukjanov, viši predavač u Višoj školi ekonomije u Moskvi.
– Svi transferi novca koji se odnose na libijsku naftu – čak i naftu koja se buši u dijelovima Libije pod kontrolom Haftara – prolaze kroz Tripoli – rekao je on.
Svjetske vlade su svijesne da bi on mogao da u potpunosti kontroliše naftu u zemlji i zato im ide u prilog da ga podrže.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu