Njegovo otkriće nije korišteno do Drugog svjetskog rata, kad su ga britanski fiziolog i biohemičar Ernst Boris Čejn i australijski doktor Hauard Volter Flori primijenili u liječenju infekcija.
Fleming je 1945. sa njima podijelio Nobelovu nagradu za medicinu.
Sva Flemingova otkrića dogodila su se, kako je navodio, slučajno.
Prvo otkriće “na putu” za vakcinu bakteriju lisozim otkrio je 1922. nakon što je kihnuo u inficiranu “Petri-zdjelicu” u laboratoriji. Nekoliko dana kasnije otkrio je da je već raspadnuta bakterija počela da nestaje.
Flemingove laboratorije bili su u neredu što se pokazalo kao prednost. Kada je tokom 1928. pregledavao laboratoriju otkrio je čudnu pojavu.
#ThisDay 1955 – Alexander Fleming died. He is best known for his discovery of penicillin & was awarded the Nobel Prize in Physiology or Medicine alongside Howard Florey & Ernst Chain in 1945.
The availability of penicillin during WWII saved many lives & is widely used today. pic.twitter.com/aevdStA7JA
John B Tawn (@27Tawnyowl) March 11, 2020
Pošto je svaki dio eksperimenta pomno pregledao prije bacanja primijetio je “gljivičastu koloniju” u jednoj od zdjelica punom bakterije stafilokokus aureus /Staphulococcus aureus/.
Kada je detaljnije proučio koloniju primijetio je da su ćelije imale “citolizu”. To je oznaka za diobu ćelija – u ovom slučaju to je bila “citoliza” potencijalno vrlo štetne bakterije.
Odmah je shvatio značaj eksperimenta, ali je otkriće u prvi mah potcijenjeno.
Čak je procijenio da, zbog neefikasne proizvodnje i sporog djelovanja lijek/vakcina neće biti efikasan u medicini. Međutim, druga dva naučnika Hauard Valter Flori i Ernst Boris Čejn usavršili su penicilin u efikasnu formulu. To je dovelo do masovnu proizvodnje penicilina za vrijeme Drugog svjetskog rata.
Zbog ovog dostignuća Fleming je dobio titulu ser, a Nobela je dobio zbog svog zalaganja u stvaranju penicilina, koji je spasio milione života u Drugom svjetskom ratu.
Aleksandar Fleming rođen je 1881. godine.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu