Bio je velika “Zvezdina zvezda”, a da je nikada nije dobio. Bio je osnivač Crvene zvezde, trener koji je donio titulu Juventusu, izgnanik iz Titove Jugoslavije zbog svoje naklonosti četničkom pokretu, bio je iskreni ljubitelj života i lakih dama.
Rođen je u Guči 1911, ali je umjesto trube, još kao klinac, dohvatio krpenjaču. Otišao je kao talenovan momak sa 18 godina u Beograd i postao igrač Sportskog kluba Jugoslavija. Iz ovog kluba razvila se Crvena Zvezda, čiji je Bročić kasnije bio trener. Odigrao je kao fudbaler oko 200 utakmica, pa se veoma brzo prešaltovao na trenersku karijeru.
Bio je student 1946. godine na Fakultetu za sport i fizičko vaspitanje, gdje je postao školovani trener. Tada je dobio ponudu da trenira reprezentaciju Albanije. Tim Albanije nije uopšte umio da igra fudbal kad je Bročić preuzeo kormilo. Za nepune dvije godine uspio je da toliko ojača tim da su osvojili prvenstvo Balkana u konkurenciji Bugarske, Rumunije i Jugoslavije!
Kada se 1951. vratio u Beograd sa prijateljima osniva Sportsko društvo Crvena zvezda. Trenira Rajka Mitića i učestvuje u osvajanju prve titule u istoriji kluba. U međuvremenu je bio član stručnog štaba olimpijske reprezentacije Jugoslavije, sa kojom je u Londonu 1948. osvojio srebro.
Dvije godine potom pomagao je selektoru Miloradu Arsenijeviću u odabiru igrača za Svjetsko prvenstvo u Brazilu. Reprezentacija je otišla u Rio tri nedjelje prije početka prvenstva kako bi se aklimatizovala na tamošnje uslove, što je za fudbalere značilo druženje sa prelijepim Brazilkama. Bročić je dozvolio fudbalerima druženje sa zgodnim djevojkama, zbog čega su momci navodno bili iscrpljeni, pa su izgubili od reprezentacije Brazila, te se vratili kući.
Svu krivicu nadležni su svalili na Bročića. Pravi razlog krivice bio je njegov satanak s predstavnicima četničke emigracije, sa kojima se jugoslovenski fudbalski tim I fotografisao. Savez komunista mu je zbog toga zabranio ulazak u Jugoslaviju. Uspijeva da preživi tako što odlazi u Egipat i postaje selektor njihove reprezentacije. Sa njima je u Barseloni osvojio Mediteranske igre 1955. godine. Nakon toga odlazi u Liban, ali se u Evropu vraća 1956, kako bi trenirao holandski PSV Ajndhoven.
Godinu dana kasnije, šalje pismo sa svojom bogatom biografijom u Juventus, koji je tu sezonu završio na 9. Mjestu. Godinu dana kasnije Stara dama sa Bročićem na čelu postaje šampion Italije.
Po želji predsjednika tadašnjeg fudbalskog kluba Barselona, Ljubiša Broćić je 1960. postavljen za novog trenera katalonskog kluba. Na čelu s njim klub je pobijedio u svim pripremnim utakmicama. Postao je prvi trener u istoriji kluba koji je ostvario trijumf na prve četiri utakmice u Primeri, a ostaće upamćen i po tome što je prvi uspio da eliminiše Real Madrid iz Kupa šampiona nakon pet godina dominacije u Evropi.
Poslije Barselone, trenirao je i reprezentaciju Tenerifa, Kuvajta, Novog Zelanda, Libana i Bahreina, kao i klubove Saut Melburn Helas i Al Nasr, u kom danas igra Kristijano Ronaldo.
Nije se ženio niti je imao djecu, a svu svoju imovinu ostavio je Srpskoj pravoslavnoj crkvi u Melbrunu. Radije je vrijeme provodio sa eskort damama, a po nekima je čuvena izreka “tandara broć” nastala njemu u čast.
Pozne dane proveo je u izgnanstvu u Melburnu, gdje je umro 16. avgusta 1995. Karijera i život zaista za filmsko platno.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu