Regionalna liga je nastala prije 21 godinu kao pilot projekat još dok su ratne rane bile svježe, pa je pored nerijetkih nacionalističkih ispada (i tada kao i danas, najčešće u Dalmaciji) preživjela već 22 godine uz promjenu vlasničke strukture, prohodnosti ka evropskim takmičenjima i činjenici da je iznjedrila asove poput Nikole Jokića, Bogdana Bogdanovića, Jusufa Nurkića, Bojana Bogdanovića…
Ipak, nenormalno je što, pored svih drugih manjkavosti, dvije decenije kasnije smiju da se dese ispadi poput posljednjeg u Zadru. Dijelom i zbog toga sve više je onih koji zagovaraju njen raspad. Nedavno se čak pojavila i informacija da je Partizan “uz još jedan srpski klub” spreman da napusti takmičenje. To je ubrzo demantovano, jer ”vječiti” imaju i najveći ulog na talonu – mjesto u Evroligi.
To je, čini se i jedini adut ovakvog takmičenja, a raspoloženje je takvo da bi toliko čekane licence Evrolige u Beogradu odsvirale kraj ABA. Iz vizure “vječitih”, koji su već nekoliko godina liga za sebe, teško da liga može da im pomogne, posebno kada su u pitanju utakmice sa hrvatskim klubovima. Tamošnja košarka nije dohvatila postolje još od onog sramnog silaska 1995. godine, a klubovi su, ruku na srce, ispod prosjeka.
Zato već godinama, a posebno od povratka na klupu selektora Srbije Svetislava Pešića, provejava misao da srpski klubovi napuste “olujni Jadran” i vrate se u okvire kada je košarka bila najtrofejniji nacionalni sport. Osim Pešića, sve više je onih koji smatraju da bi takva odluka donijela samo dobro mladim igračima i reprezentaciji. Uz asistenciju države, koja beogradskim rivalima “sipa” sve više novca, oživjeli bi tradicionalni centri poput Valjeva, Leskovca, Kragujevca…
A liga bez najboljih u regiji bila bi marketinški i na sve druge načine jednako nezanimljiva poput meča Split – Zadar, pa neka se onda mrze između sebe.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu