Gotovo svima će prva misao biti Kosovski boj i Miloš Obilić koji ubija sultana Murata. Šta je mit, a šta istina ostaje, za sad, pitanje bez konciznog i konkretnog odgovora. U takvoj atmosferi legende prevladavaju, a kako svaka strana ima svoje tumačenje nepotvrđenih predanja, tako su i Turci po svom nahođenju interpretirale stradanja slavljenog junaka od njihove ruke.
Miloš Obilić je jedan od najistaknutijih srpskih epskih junaka. Iako je u istoriji malo toga ostalo zabilježeno o njegovom životu, djelo koje ga je proslavilo i dan danas se pamti i prenosi s generacije na generaciju.
Naime, u prirodi Srba je da veličaju određene istorijske događaje koji predstavljaju odraz velikih i dugotrajnih stradanja našeg naroda. Jedan takav događaj je svakako Kosovska bitka koja se odigrala 28. juna 1389. godine i u kojoj je veliku ulogu imao hrabri Miloš Obilić.
I dok Srbi u raznim djelima pominju i slave njegovo ime i prezime i hrabrost da usmrti velikog sultana, Turci “ne ostaju dužni”, pa podmeću svoj prikaz mučnog stradanja Miloša Obilića, kom su surovo presudili nakon što im je ubio vladara.
Srpski junak Miloš Obilić
Bitka je započela kada je turska vojska napala srpsku u pokušaju da osvoji Kosovo i Metohiju, oblast koja je imala izuzetnu važnost za dalje napredovanje Osmanlija ka Evropi. Srpska vojska je dala sve od sebe da odbrani svoju teritoriju, ali kako je brojčano bila nadjačana, u tom poduhvatu nije uspjela.
Izgubljena bitka (mada je i ovo predmet rasprave među istoričarima), označila je početak kraja naše autonomnosti. Međutim, iako poražena, srpska vojska je pogodila tursku tamo gdje je bila najjača ubivši turskog sultana Murata I, a za sam taj čin zaslužan je Miloš Obilić.
Prema nekim istorijskim izvorima, Vuk Branković, vladar Kosovske oblasti, optužio je Miloša Obilića da sarađuje s Turcima. Kada je knez Lazar upitao Miloša da li je optužba opravdana, Miloš ju je porekao rekavši: “Sutra će moja djela pokazati da sam odan svome gospodaru!” Da bi dokazao svoju odanost, Miloš se prije zore iskrao iz svog logora, otišao do neprijateljskog tabora i turske stražare ubijedio da je prebjegao na njihovu stranu. Stražari su ga odveli do turskog sultana Murata I, a Miloš ga je nedugo potom nemilosrdno ubio nožem sakrivenim u svojoj odori.
Istorija ne svjedoči o tome da je neko zaista optužio Miloša za izdajništvo prije bitke, ali predanje kaže da je Srbin pod imenom Miloš Obilić napustio srpsku vojsku i ubio sultana. Odmah poslije izvršenog atentata, Turci su sproveli svoju osvetu i ubili Miloša.
Srednjovekovni pisci su, prema potrebama tadašnjeg naroda, poraz pretvorili u neku vrstu moralne pobjede Srba, koja će potonjim generacijama služiti kao inspiracija i motivacija za borbu. Drugim riječima, srpska epska tradicija je još više razvila ove ideje i učvrstila ih u svijesti srpskog naroda, piše portal “edukacija.rs”.
Legenda o liku i djelu Miloša Obilića
Lik Miloša Obilića zasniva se na usmenim predanjima i pjesmama koje ga opisuju kao junaka izvanrednog ugleda, ali svaka pjesma i svako predanje je drugačije i neobičnije od prethodnog. Prema jednoj legendi, njegovo prezime Obilić, tj. Kobilić, nastalo je zbog vjerovanja da ga je dojila kobila. S druge strane, jedna legenda kaže da ga je dojila šumska nimfa, pa se od tada razvijala njegova snaga.
Po nekim narodnim pjesmama, njegova majka Jana je čuvala ovce u planinama gdje je upoznala njegovog oca, koji je, ni manje ni više, bio zmaj. A opet, neka druga vjerovanja povezuju Miloševo prezime s ogromnom veličinom njegove majke i njenih grudi. Naime, Vuk Karadžić je zabilježio da je Miloševa majka mijesila hljeb tako što bi lijevu dojku prebacila preko desnog ramena, a desnu preko lijevog.
Postoje, takođe, mnoge pjesme koje opisuju Kosovsku bitku, a u jednoj od njih je Miloš predstavljen kao jedan od Lazarovih zetova, od kojeg knez traži pomoć u borbi protiv turske vojske.
Narodni pjesnik ubraja Miloša u najbliži krug podanika kneza Lazara sakupljenih na kneževoj gozbi veče pred Kosovsku bitku. Tom prilikom knez nazdravlja u Miloševo ime rečenicom: “U tvoje zdravlje, Miloše, vjero i nevjero!” Ponižen i uvrijeđen, Miloš odlučuje da ubije sultana kako bi dokazao svoju odanost.
Sva ova različita vjerovanja nastala su iz potrebe da se uveliča Miloševa hrabrost i moć i da bi ljudi ovaj veliki istorijski poduhvat mogli da potkrijepe zanimljivostima iz života ovog obožavanog junaka.
Nakon ubistva turskog sultana, Miloš Obilić je postao jedan od najpoštovanijih junaka u srpskom narodu, a to dokazuju mnoga djela ljudi koji već vekovima pokušavaju da sačuvaju uspomenu na njega.
Na primer, još u vrijeme Prvog srpskog ustanka (1804-1813) urađena je freska ovog velikog junaka u manastiru Hilandar. Zatim, jedan od naših najvećih pjesnika, Petar II Petrović Njegoš, napisao je 1847. godine pjesnički ep pod nazivom “Gorski vijenac”, u kojoj uzdiže hrabrost Miloša Obilića, nazivajući ga žrtvom i genijem koji je “srušio” neprijateljsku krunu.
I na kraju, medalja za hrabrost pod nazivom Medalja Miloša Obilića dodijeljivana je vojnicima koji su pokazali izuzetnu hrabrost i karakter na bojnom polju tokom balkanskih ratova i Prvog i Drugog svetskog rata. prenosi Žena Blic.
Sumnje u istorijske činjenice
Mnogi istoričari smatraju da je Obilić više mitska ličnost – narodna figura stvorena radi objedinjavanja naroda u istorijskom narativu i stvaranju nacionalnog mita.
Naime, diplomat Ignjatije 9. jula 1389. pominje da su “dvanaest hrišćanskih plemića” prodrli do Muratovog šatora i ubili ga, ali bez imena. U kasnijim izvorima (15–16. vijek) prvi put se ime “Miloš” javlja u djelima poput Konstantina Filozofa i grčkih hroničara, da bi se tokom vijekova priča razradila u narodnoj epici i hagiografskoj tradiciji.
Grob i spomenici
Lokacija groba Miloša Obilića zvanično nije potvrđena. Predanja govore o crkvi na Kosovu polju, manastiru Ravanica ili Tumanu, jer su 1935. tamo pronađeni ostaci za koje se vjeruje da su njegovi, ali bez konačne potvrde.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu