Po zadatku srpske vlade, putovao je u Rim da izvještava s Prve internacionalne umjetničke izložbe u Rimu.
Tamo je upoznao skulptora Ivana Meštrovića, s kojim je godinama kasnije održavao prijateljsku vezu.
U svom časopisu “Bosanska vila” 1913. godine štampao je obiman rad, koji je nazvao “Estetičke kontemplacije”. U osnovi, sve ideje iz tog rada Mitrinović je godinama kasnije razvijao i u drugim svojim djelima.
Bazične ideje o novoj mističnoj uniji svih ljudi na živoj planeti, o novom dobu bez klasnih, vjerskih i religijskih razlika, o estetskom idealu samosvijesti novih ljudi, bile su inspirisane u velikoj mjeri radovima Štirnera, Sorela i Ničea, ali i ruskih religijskih mislilaca poput Solovjeva.
Iste godine odlučuje da ode na studije umjetnosti u Minhen i da neko vrijeme napusti prijatelje iz “Mlade Bosne”. Tako je Mitrinović, zapravo, spasao glavu, jer su godinu dana kasnije njegovi prijatelji Gaćinović, Žerajić i Princip izveli atentat na Franca Ferdinanda, austrougarskog prijestolonasljednika, prouzrokovali Prvi svjetski rat i istovremeno izgubili svoje mlade glave.
Mitrinović je, svakako, bio jedan od glavnih inspiratora njihovog zavereničkog dejstvovanja. Izbjegao je tragičnu sudbinu svojih drugova i nastavio svoju vizionarsku misiju u Minhenu.
(Nastaviće se)
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu