Nenad Lazić Laki (29) ubijen je 15. marta 2012. godine u Padinskoj Skeli, a za njegovo ubistvo je uhapšen Milan Jovičić Robi. On je naposljetku pravosnažno oslobođen optužbi, ali njegov saučesnik nije, što ovaj slučaj čini jednim od najčudnijih u srpskom pravosuđu.
Lazićevo tijelo pronađeno je u blizini nehigijenskog naselja Čikago, a pronašli su ga okolni stanari. Ubijeni je odranije bio poznat policiji, a vjerovalo se da je u dobrim odnosima sa Daliborom Ristićem, koji je bio osumnjičen za trgovinu narkotika i u tom momentu je peti mesec bio u bjekstvu.
Ubijeni Lazić je tri godine ranije hapšen kao član kriminalne grupe na čijem je čelu bio Dragan Živković. Tu grupu je tužilaštvo teretilo za niz reketiranja i pljački, kao i zbog dilovanja narkotika. Pojedini članovi grupe dovođeni su i u vezu sa određenim likvidacijama u Beogradu.
Grupa je ranije sarađivala i sa spomenutim Daliborom Ristićem, ali su se naposletku grupe na čijem su čelu bili Žarković i Ristić sukobile, odnosno postale su supernički klanovi. U vrijeme ubistva sumnjalo da se da jedan od motiva likvidacije može da bude upravo to što je Lazić i dalje sarađivao sa Ristićem.
Milan Jovičić je uhapšen zbog ubistva krajem marta iste godine. On je bio osumnjičen da je iz neposredne blizine pucao u Lazića, a potom njegovo tijelo ostavio na livadi u blizini nehigijenskog naselja Čikago. Sumnjičen je da je tijelo pokrio starim stvarima kako bi ono što kasnije bilo pronađeno.
Nakon zločina bio je uglavnom u svojoj kući, a nekada je boravio i kod drugova. Operativci Trećeg odjeljenja su u međuvremenu došli do saznanja ko bi mogao da stoji iza ubistva i tada su počeli da privode osobe bliske Laziću i Jovičiću na informativni razgovor. Kada je shvatio da se obrč oko njega steže, Jovičić se javio na ranije određeno izdržavanje osmomesečne zatvorske kazne, u nadi da će na taj način da izbegne hapšenje zbog ubistva.
Ipak, zaposleni u zatvoru odmah su o tome obavijestili inspektore koji su preuzeli osumnjičenig Jovičića. Iako se branio ćutanjem, operativci su otkrili da je sakrio oružje u kući svog prijatelja.
Milan Jovičić je prvostepeno osuđen na 17 godina zatvora zbog ubiszva Nenada Lazića, ali je naposletku, zbog nedostatka dokaza, oslobođen optužbi i pušten na slobodu.
Odluka Apelacionog suda bila je izuzetno kontradiktorna, s obzirom na to da je istom odlukom M. S. pravosnažno osuđen zbog sumnje da je Jovičiću pomogao da sakrije pištolj kojim je izvršio krivično djelo. Ta nelogičnost usledila je jer se M. S. i njegov branilac nisu žalili na prvostepeno izrečenu presudu, a Apelacioni sud nije mogao da preinači presudu po službenoj dužnosti, već samo da odlučuje po žalbi tužilaštva, koja je uložena zbog visine zatvorske kazna, a sud je tu žalbu odbio.
Tako je M. S. potvrđena kazna od godinu i po dana zatvora zbog krivičnog dela pomoć učiniocu posle izvršenog krivičnog dela u sticaju sa nedozvoljenim nošenjem pištolja, iako je Jovičić, kom je M. S. navodno pomagao posle izvršenog ubistva, oslobođen optužbi.
Prema rečima Jovičićevog advokata Nemanje Kovačevića, ovakvi slučajevi da drugostepeni sudovi, u ovom slučaju, Apelacioni sud u Beogradu, preinači prvostepenu presudu za krivično djelo ubistvo iz osuđujuće u oslobađajuću su jedan od retkih izuzetaka.
Nisam siguran da li smo u skorije vreme imali takav slučaj, a sigurno nije bio slučaj kao u ovoj konkretnoj situaciji da se postupak od početka vodi i zasniva na istim dokazima – rekao je Kovačević nakon ukidanja presude 2018. godine.
Tokom suđenja koje je trajalo niz godina, nije došlo do pribavljanja novih dokaza koji bi naknadno izmenili činjenično stanje, već se ceo krivični postupak od početka do kraja zasnivao na istim dokazima, što je dovelo do oslobađajuće presude za Jovičića.Specifičnost ovog slučaja ogleda se u tome što su stvari pokojnika nestale nakon ubistva, kao i oružje kojim je lišen života, pronađene kod različitih lica.
Istraga se usmerila na okrivljenog Jovičica, iako ništa kod njega nije pronađeno, ali čiji tragovi su pronađeni na oružju, međutim, tragovi lica kod koga je pronađeno oružje, nisu nađeni na istom oružju koje je od tog lica i oduzeto. Nakon toga istraga je usmerena na Jovičića, a ne u odnosu na ta lica. Međutim, ostali prikupljeni dokazi jasno su pokazali da Jovičić, iako je ostavio tragove na oružju, nije izvršio navedeno krivično djelo. Kako je to veštak objasnio “njegovi DNK tragovi su jednostavno preživjeli”. Za okrivljene je ovaj krivični postupak završen i odluka se više ne može izmeniti na njihovu štetu, dok bojim se kako praksa pokazuje ovaj slučaj je završen i za policiju i ne vjerujem da ce se više na ovom slučaju raditi – rekao je Jovičićev advokat, piše Telegraf.
U obraloženju presude Apelacionog suda navedeno je da izvedeni dokazi, potvrda o oduzetim predmetima, zapisnici o pretresanju stana, zapisnik o uviđaju, nalaz i mišljenje sudskih vještaka i iskazi svjedoka, “ne ukazuju sa nesumnjivom sigurnošću” da je Jovičić ubio Lazića, kao i da to ne proizlazi ni iz odbrane S. M. Kako je ostala sumnja u pogledu činjenice ko je Lazića lišio života, kao bitne činjenice od kojih zavisi postojanje obeležja krivičnog dela ubistvo, kao i sumnja da je Jovičić kritičnom prilikom nosio pištolj, Apelacioni sud je u nedostatku dokaza, okrivljenog oslobodio od optužbe da je izvršio krivicno delo ubistvo u sticaju sa krivicnim delom nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošese i promet oružja i eksplozivnih materija – navedeno je u obrazloženju odluke.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu