Proizvodnja je lani bila 41 posto manja u odnosu na 2007. godinu, što je podatak tamošnjeg udruženja proizvođača “Pastores Grupo Cooperativo”.
– Pastirima i selima prijeti izumiranje – kaže farmer i predsjednik tog udruženja, Fran Santolaria.
– Ali, mi želimo da odbranimo i sačuvamo ovaj sektor, star više od 1.000 godina – dodaje za Hinu.
“Pastores Grupo Cooperativo” okuplja 800 pastira iz 400 sela pokrajine Aragon na sjeveroistoku Španije, piše Poslovni dnevnik.
U toj regiji, naime, nastane 10 posto ukupnog mesa proizvedenog u Španiji.
U restoranima gradova poput Saragose i Hueske, gostima se nudi meka jagnjetina specifičnog mirisa Ternasco de Aragon, koja se smatra specijalitetom širom ove evropske zemlje.
Lokalni pastir Antonio Enfedake (61) uzgaja životinje od kada zna za sebe, a konkretno ovcama i njihovim mladuncima počeo je da se bavi 1980. godine, uoči ulaska Španije u EU, kada se tom sektoru prognozirala sjajna budućnost.
Antonio, kojem u čuvanju 3.000 ovaca pomažu dvojica sinova, sada ne može da pronađe radnike, iako im nudi mjesečnu neto platu od 2.000 evra. Na tržištu, jednostavno, nema raspoloživih pastira.
– Nije to samo šetnja s ovcama. Potrebno je znanje o njima, o lijekovima i hrani – kaže ovaj farmer.
Ipak, ono što je mnogima vjerovatno mana, jeste činjenica da pastiri nemaju godišnji odmor niti praznike, a rade po 14 sati dnevno, dok po pašnjacima šiba hladni vjetar.
I sam Antonio kaže: “Ne znam da li me djeca uopšte poznaju”, aludirajući na druge izostanke iz kuće zbog ispaše. Pastirima je ponekad teško i da pronađu djevojku, a kasnije suprugu.
Ipak, Antonijev mlađi sin (23), koji nosi isto ime, prihvatio se tog zanimanja za koje kaže da se posao “ne može naučiti unutar jedne godine”, piše Telegraf Biznis.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu