Čađo je direktor laktaške firme „TGT Tehnogas“ koja je UKC i bolnicama u Srpskoj godinama u tišini dobavljala kisoenik, sve do momenta kada se saznalo da pomenuta firma nije registrovana za proizvodnju i prodaju medicinskog kiseonika, zbog čega su preduzeću zabranjene ove djelatnosti.
Čađo je u međuvremnenu izjavio da je kiseonik čist i bezbjedan za pacijente, ali je zanimljiv njegov prigovor na kontrolu od strane Agencije za lijekove i medicinska sredstva BiH.
U prigovoru koga je poslao 28. septembra Čađo objašnjava da je UKC, čiji je direktor Vlado Đajić, u tenderu tražila dostavu medicinskog kiseonika od strane ponuđača koji ima licencu Agencije za proizvodnju i distribuciju takvog kiseonika, ali da je isto tako navedeno, ukoliko se niko od takvih pravnih lica ne javni na tender, da će uzeti u obzir i ponude ostalih firmi koje nemaju takvu registraciju kod Agencije.
– Ovo je sasvim logično, jer je potreba za kisoenikom u liječenju korona virusa ogromna. Još da konstatujem da smo se na tender javili samo mi, jer smo jedini imali zadovoljavajuće količine kiseonika – navodi Čađo.
Prije ove afere, javnosti u Republici Srpskoj bio je najpoznatiji kao ministar unutrašnjih poslova, u nekoliko mandata, u vladama Milorada Dodika i Aleksandra Džombića, mada je i prije ministrovanja bio na funkcijama.
Radio je u izdavačkom preduzeću ”Vuk Karadžić” Beograd, poslovna jedinica Banjaluka, u radnoj zajednici društveno političkih organizacija opštine Laktaši, kao i trgovačkom preduzeću ”Sim prom”, kao rukovodilac komercijalnih poslova.
Čađo je i ranije bio direktor tadašnjeg ODP “Tehnogas”. Rođen je je 1961. godine u Gradiški, a Gimnaziju i Pravni fakultet završio je u Banjaluci.
Stanislav Čađo se na ministarskoj poziciji u Srpskoj prvi put našao 28. februara 2006. kada je Milorad Dodik izbaran za premijera.
Čađo je izabran za ministra unutrašnjih poslova i na tu funkciju reizbaran je u novoj Dodikovoj Vladi 30. novembra 2006. Takođe, Čađo po treći put biva izabran za ministra policije nakon što je premijer postao Aleksandar Džombić 29. decembra 2010. i na funkciji ostaje do marta 2013.
Prilikom povratka sa gostovanja u emisiji TV „K3“ iz Prnjavora, u aprilu 2011, povrijeđen je u saobračajnoj nesreći koja se dogodila u Klašnicama kod Laktaša. Zadobio je istegnuće zgloba i noga mu je bila u gipsu.
Drugi put kada se Čađino ime u javnosti pominjalo u kontekstu saobraćajne nesreće bilo je 21. avgusta 2011. u Banjaluci, na semaforu kod Rakovačkih bara. Tada je u saobraćajki nastradao Nikola Đurović, a Nenad Radinković iz Banjaluke je u novembru 2012. pravosnažno osuđen na četiri godine zatvora za izazivanje saobraćajne nesreće.
Međutim, porodica nastradalog tvrdi da se nesreća nije dogodila onako kako je presuđeno i da su neki visoki funkcioneri RS u to vrijeme bili na neki način umješani, među kojima su pominjali i Čađu. Ali, sve je ostalo na spekulacijama.
Kada je riječ o aferi “Kiseonik“, prijava je proslijeđena Specijalnom tužilaštvu RS, a policija RS danas je iz UKC Republike Srpske izuzela dokumentaciju o nabavci kiseonika. Javnost očekuje da ovaj slučaj bude rasvijetljen do kraja, jer odavno nema mjesta za sumnje i spekulacije.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu