Svetozar Livada rođen je 14. marta 1928. godine u seoskoj porodici u selu Gornje Primišlje, u opštini Slunj, na Kordunu. Bio je partizanski borac, pisac, filozof, demograf, istoričar, sociolog i čovjek koji je uporno radio na obnovi srpskih institucija na teritoriji današnje Hrvatske, a posebno je brinuo o položaju seljaka.
Učesnik je Drugo svjetskog rata. Poslije rata završio je gimanziju u Zagrebu, a na Filozofskom fakultetu u istom gradu završio je studije filozofije i istorije. Doktorat je stekao na poljooprivrednom fakultetu u Zagrebu 1975. godine
Bio je čovjek ogromne energije i vrijeme provedeno u bolnici inspirisalo ga je da osnuje postdiplomske studije gerontologije pri Medicinskom fakultetu u Zagrebu.
Osnivač je prestižnog naučnog časopisa “Sociologija sela”. Bio je predsjednik nekoliko udruženja i organizacija koje su okupljale Srbe u vrijeme pred raspad Jugoslavije, kao i za vrijeme građanskog rata u Hrvatskoj.
I pored toga što je bio ratni vojni invalid, neumorno je radio na terenu kao član Komisije za utvrđivanje ratnih zločina, a kasnije istražujući život na selu.
Bio je jedan od rijetkih ljudi koji se dokopao ratnog dnevnika u rukopisu Alojzija Stepinca. Kada ga je pročitao shvatio je da dnevnik nikad neće biti štampan niti objavljen jer je u dnevniku Stepinac osudio sam sebe, kao i da političke strukture Hrvatske to nikad neće dozvoliti.
Svetozar Livada je objavio na stotine stručnih radova iz oblasti sociologije i drugih društvenih nauka i prava.
Tokom života je napisao i desetak knjiga od kojih su najznačajnije “Etničko čišćenje – zločin vijeka”, “Ozakonjen zločin stoljeća”, “Kordunski rekvijem”, “Biološki slom i nestajanje Srba u Hrvatskoj”, prenosi Blic.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu