Ova glumica rođena u Litvaniji a školovana u Moskvi, sa zavidnim iskustvom u kinematografiji, televiziji i pozorištu, ljetos je boravila u Kozarskoj Dubici.
Na projekcijama Brdarevih filmova u ovom gradu pod Kozarom, te Gradiški i drugim mjestima Srpske i Srbije, ona je na sceni, uz veliko poštovanje i duge aplauze publike oživjela likove iz pripovjetke “Dragotinjci” Sime Brdara.
Proučavajući istoriju Srba, osjetila sam da je u njenim korijenima mnogo snage, da šalje jasnu poruku koju cijeli svijet lako i jednostavno može razumjeti – kaže Karina Češujko, stavljajući u prvi plan snagu srpskog mentaliteta.
Za Srpsku i Srbiju je posebno vezana, promovišući istoriju srpskog naroda u svijetu, saučestvujući s njim zbog tragičnih događaja koje je preživio u ratu i poslije pogroma.
Nedavno je nastupila i u Gradskoj kući u Subotici, gdje je učestvovala u program posvećenom protjeranim Srbima iz Krajine. Nakon susreta na filmskom festivalu u Moskvi s rediteljem dokumentarnih filmova o srpskim stradanjima, Simom Brdarom iz Kozarske Dubice, počela je saradnju s njim. To su bili prvi koraci njene spoznaje o stradanjima u ovom dijelu Evrope i svijeta tokom Drugog svjetskog rata.
– Sarađivala sam sa Simom dok je radio svoj dokumentarni film „Krst od krvi”. Moja producentska kuća je učestvovala u produkciji Brdarovog filma. Danima smo pričali o tom filmu, o ljudima i vremenu kojim se on bavi. Reditelj mi je rekao da takođe sakuplja u sebi energiju za priče o njegovom zavičaju, o Dragotinji – ispričala nam je Češujko.
U mnogim pričama sa Simom Brdarom osjećala je, kaže, ponos na srpski narod, na njegove istorijske trenutke.
– Naučila sam da je ta istorija jaka, tragična i bogata, osjetila sam da je u njenim korijenima mnogo snage, prkosa, odlučnosti da pobijedi u dokazivanju istine o vlastitom stradanju. Shvatila sam razmjere zla u Jasenovcu i Donjoj Gradini – uvjerava ona.
Ona za to smatra presudnim saradnju sa Simom Brdarom, koji je autor preko 40 dokumentaraca o istoriji srpskog stradanja.
Razumjela sam, veli Litvanka, šta je najvažnije za sve Srbe, za srpski narod. To je istina o slobodarskim htijenjima i stalna borba da to svijet sazna i pravilno vrednuje. U srpskim korijenima je mnogo snage, koja je vidljiva iz života srpskih predaka, djedova i drugih generacija koji živote nisu štedjeli ni u borbi za oslobođenje drugih porobljenih i poniženih naroda, smatra Karina Češujko čiji nastupi, posebno scenski prikaz Dragotinje i Dragotinjaca, gledaoce na jedinstven način približava zavičaju pisca Sime Brdara i podneblju koje je svima u Potkozarju i Krajini blisko i razumljivo.
– Posredovala sam i organizovala više izložbi i Brdarevih predavanja o holokaustu i genocidu u NDH, u Jasenovcu, Donjoj Gradini. U Litvaniji je to primljeno s velikim interesovanjem i uvažavanjem. Naš narod malo znao o tome. Nakon filmskih promocija i predavanja sve se promijenilo, posebno spoznaje o zločinima nad srpskim narodom – kaže Češujko, rekavši da je rođena u Litvaniji, ali da ima i ruske, ukrajinske i litvanske korijene.
– Teško je glumiti na drugim jezicima, ali radim i u pozorištu, pišem priče i imam namjeru da izdam knjigu o Srbima. Moja razmišljanja nisu okrenuta samo ka istoriji, nego i ka kulturi srpskog naroda. Na taj način bih željela da zaokružim svoj dugogodišnji kontakt sa Srpskom i Srbijom. Želim da izgradim nešto svoje, emotivno i psihološko, da napišem književno djelo i time upotpunim svoje opredjeljenje i bliskost sa Srbima. Želim da postanem, na polju kulture i umjetnosti, dio srpskog nacionalnog bića – kaže profesorka.
Tek nedavno saznala sam, napominje, da je moja prabaka živjela u Srbiji, ali je zbog ljubavi i udaje za moga pradjedu preselila u Ukrajinu.
Uloge
Karina posebno uspješnim smatra svoje pozorišne i filmske uloge. To su uloga Lize Karti u pozorišnom spektaklu “Prodavač kiše” Ričarda Neša na sceni u Moskvi, uloga Jevdokije Andrejevne u predstavi “Dani našeg života” Leonida Andrejeva, potom ulogom u filmu “Zločin i kazna”…
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu