Godine 1924. osniva se u Novom Sadu slobodnozidarski vjenčić „Stratimitović“, koji 1926. prerasta u ložu. U Subotici, 1928, osniva se loža „Stella Polaris“. U Velikom Bečkereku, tadašnji Petrovgrad, 1930. se osniva slobodnozidarski vjenčić „Luks“, koji iste godine prerasta u ložu „Vojvodina“. U Pančevu, 1937, osniva se loža „Banat“.
Prvi Veliki majstor Velike lože „Jugoslavija“, osnovane 1919. godine, bio je Đorđe Vajfert, industrijalac iz Pančeva, vlasnik najveće pivare na Balkanu, kasnije guverner nacionalne banke, dobrotvor. Vajfert je bio njemačkog porijekla, katoličke vjeroispovijesti. U njegovom posjedu bilo je i devet rudnika.
Za života je izgradio katoličku crkvu u Pančevu i pravoslavnu u Glogovici u Timočkoj krajini. Bio je veliki dobrotvor, filantrop i humanitarista. U zrelim godinama bio je guverner Narodne banke Srbije, kasnije Narodne banke Jugoslavije. Bio je blizak prijatelj Nikole Pašića.
Vajfert je potpuno stabilizovao masonsku ideju u Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca, a potom u Kraljevini Jugoslaviji. Ostao je na mjestu Velikog majstora sve do 1930. godine.
Veliki majstori Velike lože „Jugoslavija“ su poslije Đorđa Vajferta bili Dušan Milićević, od 1930 do 1933. godine, a od 1933. do 1940. Andrija Dinić.
Početkom II svjetskog rata dogodilo se takozvano uspavljivanje Velike lože “Jugoslavija”. Vrijeme Đorđa Vajferta poklapalo se sa periodom vladavine kralja Aleksandra Karađorđevića. Mnogi istraživači i istoričari smatraju da je to bio zlatni period za slobodne zidare u Srbiji.
Kralj Ujedinitelj Aleksandar Karađorđević je, prema nekim podacima, bio slobodni zidar u Francuskoj, premda su njegove veze sa engleskom krunom bile nesporne. Postoje različite priče o njegovoj ezoterijskoj pripadnosti, od Ruske inicijacije u mladosti, preko pripadnosti Pruskim templarskim redovima. Nepouzdani su podaci o razlozima zbog kojih je Aleksandar minirao tvrđavu Žrnov na Avali i dozvolio skulptoru Ivanu Meštroviću da na tom mjestu podigne spomenik Neznanom junaku. Tvrdnje da su to osmislili masoni nikada nisu potvrđene.
Poslije atentata na Kralja Aleksandra, masonerija u Srbiji nije prestala. Naprotiv, razvijala se još snažnije. Regent Knez Pavle Karađorđević je od 1933. do 1940. bio Slobodni zidar. Mnogi predsednici vlada, ministri, članovi akademije nauka, naučnici, umjetnici, muzičari, slikari i pisci, bili su članovi masonskih loža iz tog vremena.
Pod zaštitom Velike lože „Jugoslavija“ radilo je 30 loža. Ujedinjena Velika loža Engleske priznala je Veliku ložu „Jugoslavija“ 1930. godine. Uzajamna priznanja i prijateljski odnosi razmijenjeni su sa više od 50 Velikih loža svijeta. U periodu pred II svjetski rat, Knez Pavle Karađorđević, kao slobodni zidar, bliski rođak i predstavnik Velike lože Jugoslavije, prisustvovao je u julu 1939. godine instalaciji Vojvode od Kenta, kao Velikog majstora UVL Engleske, što je utemeljilo dobre odnose. Već u tom periodu, započinje preseljenje dijela masonske arhive iz Beograda u London, zbog sve nepovoljnijeg razvoja situacije u Evropi.
Pred sam rat, Velika loža „Jugoslavija“ je prvog avgusta 1940. samouspavana.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu