Oslobađajućoj presudi iz septembra prošle godine, koju je potpisao sudija Apelacionog suda u Beogradu Miodrag Majić, i pravnička i laička javnost je zamjerala obrazloženje, u kojem je bilo navedeno da su i optuženi i djevojčica pripadnici romske nacionalne manjine, u kojoj su polni odnosi sa djecom prihvatljivi.
Spornom presudom Apelacionog suda u Beogradu tada je preinačena prvostepena presuda Višeg suda u Pančevu, kojom je D. Č. iz Banatske Subotice prvobitno bio osuđen na pet godina zatvora, prenosi Telegraf.
Suspenzija prava
VKS je stao na stanovište da “činjenica da je određeno dijete pripadnik zajednice u kojoj su po običaju polni odnosi sa djetetom prihvatljivi ne može suspendovati pravo u odnosu na običaje”.
Ovom presudom VKS usvojen je vanredni pravni lijek zahtjev za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca, ali, iako je utvrđena povreda zakona, prema domaćim propisima nije dozvoljeno ponavljanje postupka na štetu okrivljenog, što znači da oslobađajuća pravosnažna presuda ostaje na snazi.
Ovakva zaštita se odnosi na svu djecu
Vrhovni kasacioni sud u presudi, koja je u cjelosti objavljena na sajtu tog suda, navodi, međutim, da obljuba sa djetetom ne predstavlja samo povredu prava, već istovremeno i povredu moralnog poretka, zbog čega i prema domaćem zakonodavstvu i međunarodnim standardima maloljetna lica uživaju posebnu zaštitu u pogledu polnih odnosa, naročito djeca koja nisu dostigla dovoljan stepen fizičke i psihičke zrelosti.
– Ovakva zaštita se odnosi na svu djecu, pa činjenica da je određeno dijete pripadnik zajednice u kojoj su po običaju polni odnosi sa djetetom prihvatljivi, ne može suspendovati pravo u odnosu na običaje – navodi se u odluci VKS.
D.Č. je znao da djevojčica nema ni 14 godina
Najviši sud je, pored ostalog, ukazao i da je D. Č. znao da djevojčica još nema ni 14 godina, da je on znatno stariji i da je u vreme izvršenja krivičnog djela imao 21 godinu i 9 mjeseci.
Za razliku od Apelacionog suda, VKS je mišljenja da je njegova emocionalna i socijalna zrelost bila u skladu sa njegovim godinama, (kako je to tokom postupka utvrđeno iz nalaza i mišljenja veštaka neuropsihijatra), pa podsjeća da on ima treći stepen srednjeg obrazovanja, za razliku od mnogih pripadnika njegove etničke zajednice.
Takođe VKS navodi i da je okrivljeni živio u inostranstvu i koristi kompjuter, odnosno društvene mreže, preko kojih je i došao u kontakt sa djevojčicom.
Pored ostalih, ove okolnosti, nasuprot zaključku Apelacionog suda u Beogradu, ukazuju “da je okrivljeni bio dužan i mogao je da zna da je njegovo djelo zabranjeno”, pa ne može biti reči o neotklonjivoj pravnoj zabludi, navodi VKS.
Optužen kad je utvrđena trudnoća
D.Č. i djevojčica upoznali su se preko društvene mreže Fejsbuk i više puta su imali polne odnose, od jula do 24. avgusta 2017. godine, kada je prilikom pregleda u Opštoj bolnici u Vršcu utvrđena njena trudnoća.
Bolnica je po službenoj dužnosti prijavila ovaj slučaj, pa je D. Č. optužen za krivično djelo.
Odlukom VKS usvojen je vanredni pravni lijek – zahtjev za zaštitu zakonitosti Republičkoj javnog tužioca i utvrđena povreda odredbi Zakonika o krivičnom postupku u vezi sa odredbom Krivičnog zakonika, ali pravosnažna presuda ostaje na snazi.
Ovakvi slučajevi kada je utvrđeno da je pravosnažnim presudama povrijeđen zakon, dešavali su se i ranije, kao u slučaju oslobađanja Luke Bojovića i Stanka Subotića.
VKS je u oba slučaja utvrdio povrede zakona, ali presude su ostale na snazi jer se ne može ponoviti postupak kada je presuda u korist okrivljenog.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu