Katolička crkva i Sveta stolica kao njen zvanični centar su u XIX vijeku kroz mnoge spise i bule pape Lava XIII vodile snažnu bitku protiv masonerije.
Poslije Drugog svetskog rata uloga Svete Stolice u svijetu bila je u ozbiljnom problemu.
Kada su poslije oktobarske revolucije u Rusiji 1917 godine, ruske izbjeglice nagrnule u Evropu, veliki broj se naselio u Srbiji.
Nacisti su napali Kraljevinu Jugoslaviju 6. aprila 1941. godine, a za svoje neprijatelje smatrali su masone.
Poslije objavljivanja jedne od prvih knjiga o masoneriji 1920. godine, interes za ove tajne grupe postao je veliki.
Na tlu bivše Jugoslavije masoni su često bili protivnici jedan drugom.
U istoriji masonerije sa naših prostora postoje i priče koje mogu da u prvi mah zaliče na nekakav trač.
Vladar koji je obilježio istoriju Srba početkom XX vijeka bio je svakako Aleksandra Karađorđević.
Godinu dana prije značajnih promjena u srpskoj masoneriji (1911.) manji dio srpske braće bio je učlanjen u ložu “Pobratim”. Među njima je bio jevrejski slikar i novinar Moša Pijade.
Početkom XX vijeka brojne masonske lože u Srbiji su stabilizovale svoj rad.
U velikom broju slobodnozidarskih zapisa o ulozi Tome Vučića Perišića u stvaranju slobodne države Srbije ističe se njegov masonski uticaj na Miloša Obrenovića, te kasnije Aleksandra Obrtenovića.
Karađorđe Petrović, vođa Prvog srpskog ustanka, tek se po njegovom slomu priklonio Grcima.
U velikom broju studija o masoneriji ističe se da su od 18. vijeka pa nadalje postojale paralelno tri velike masonske struje.
Sredinom osamnaestog vijeka, kako piše istoričar Ivan Mužić, u Hrvatskoj su prosto cvjetale brojne masonske lože.
U vrlo obimnoj studiji “Srpska masonerija” Slobodana Kljakića piše se o prvim znamenitim srpskim slobodnim zidarima.
Za pravog preteču modernih masona na našim prostorima treba smatrati našeg velikog prosvjetitelja Dositeja Obradovića, koji je, pouzdano, bio slobodni zidar.
Ujedinjena velika loža Njemačke podržala je 1993. godine u Riminiju rad Velike regularne lože Jugoslavije.
Za vrijeme vladavine Josipa Broza Tita, za koga se tvrdi da je i sam bio mason, paradoksalno, masonerije kao legalne organizacije nije ni bilo.
Poslije Prvog svjetskog rata masonske lože su počele prvo da niču u Vojvodini.
Masonske lože u Srbiji početkom XX vijeka progresivno su rasle. Masonska ideja se brzo primila i uvećavala brojem novih članova.