U vrlom novom tehnosvijetu sve je veći broj mladih ljudi koji ima drugačije postavljenu pažnju.
Palavestra piše da ga je četvoro Mitrinovićevih učenika primilo u Mitrinovićevoj kući u Ričmondu, te da su mu zatvorili astralni pristup svom harizmatičnom lideru.
Kao pjesnik Dimitrije Mitrinović je zadužio otadžbinu ranim pjesmama koje spadaju u prve srpske avangardne radove, a kao filozof imao je uticaj na mnoge istaknute ličnosti u prvoj polovini XX vijeka, od Kandinskog, preko Oredža, Herberta Džordža Velsa, Adlera, do Alana Votsa.
Obuzet utopijskom vizijom sutrašnjice, koju nije dočekao, i u kojoj njegov narod nema naročite ni vedre izglede, Dimitrije Mitrinović se nije trudio da u engleskom jeziku ostvari čvrsto i cjelovito književno i filozofsko djelo i da postane "britanski pisac", kakav je nekad bio Džozef Konrad ili kao što su danas Salman Ruždi ili Išiguro Jamakaši.
Dimitrije Mitrinović je kratko vrijeme bio ataše u srpskom poslanstvu u Londonu, zatim slobodan pisac i predavač, a već 1920. godine stalni saradnik u vrlo uticajnom intelektualnom nedjeljniku "The New Age".
Poslije atentata na Franca Ferdinanda i početka Velikog rata planovi Dimitrija Mitrinovića su počeli da se mijenjaju.
U Minhenu se Dimitrije Mitrinović družio s umjetnicima kao što su Vasilij Kandinski i Pol Kle.
Dimitrije Mitrinović je bio oduševljen nekim aspektima velike Oktobarske revolucije i sanjao je o sličnoj generalnoj izmjeni svijeta, mada nije nalazio sebe u ljevičarskim idejama Lenjina. Zajedno sa Žerajićem i Gaćinovićem, u Sarajevu je postao član udruženja Mlada Bosna, čiji je jedan od glavnih ciljeva bila konkretna akcija i revolucija.
Osmišljavanje novog ruha tehnosvijeta bilo je veliki izazov za darovite vizionare kakav je bio i Dimitrije Mitrinović.
Konačno, tek predstoji pravo razotkrivanje tajnog odnosa Mihajla Pupina i Nikole Tesle. Njihovi raniji susreti bili su prepuni mistične energije prepoznavanja vremena koje će doći.
Stanko Stoiljković, ambasador Jugoslavije u Americi, sjećao se Tesle, koga je prvi put sreo u parku iza biblioteke, gdje je hranio dva bijela goluba s dlana.
Ubrzo poslije prodaje svojih patenata u telefoniji, Pupin je prodao svoje patente Markonijevoj kompaniji iz oblasti bežičnog prenosa signala koji su se odnosili na metod podešavanja kola u rezonansu i elektrolitički detektor.
Sukob dva velikana, Nikole Tesle i Mihajla Pupina, bio je tih, ali ozbiljan. Tesla je Pupinu zamjerao i njegovo slabo znanje maternjeg jezika.
Pupinove patente je u SAD otkupila Američka telefonsko-telegrafska kompanija, a u Evropi njemačka firma "Simens".
U aprilu 1896. godine Pupin je obolio od teške upale pluća. Njegova supruga, koja ga je njegovala, i sama se razboljela i umrla.
Mihajlo Pupin se u Berlinu posvetio fizičkoj hemiji i pod rukovodstvom Hermana Helmholca uradio doktorsku disertaciju "Osmotski pritisak i njegov odnos prema slobodnoj energiji".
U proljeće 1875. godine nastupila je kriza, poslovi su prestali, pa je Mihajlo Pupin ponovo okušao sreću na farmi u blizini Dejtona u državi Nju Džersi.
Srpski naučnik Mihajlo Pupin je zaista zadužio čovječanstvo i bio jedan od onih koji su stvorili tehnosvijet onakav kakav danas vidimo.
Vjerovatno najveći srpski genije koga je ovaj narod ikada imao bio je pronalazač i naučnik Nikola Tesla.
Savaot Ljubomira Micića personifikacija je jednog demonskog boga, više nalik zloćudnom čovjeku nego nekom nebeskom biću.