Predsjednik Republike Srpske, Milorad Dodik, ocjenjuje da je ona loša i da će samo zakomplikovati odnose unutar BiH do tačke potpune disfunkcije. Uz svo poštovanje žrtava, sprečavanje donošenja rezolucije predsjednik Srbije postavio je kao drugi najvažniji zadatak. Kaže da će ranije otići u Njujork kako bi u Generalnoj skupštini pokušao da zaustavi rezoluciju.
– Sljedeće nedjelje idu Denis Bećirović i Željko Komšić, kao što ste vidjeli od 16. su u Njujorku. Mi smo planirali da odemo 20. moramo da se borimo, jer ja očekujem 2. maja konačno glasanje oko Srebrenice – kaže Aleksandar Vučić, predsjednik Srbije.
U okviru diplomatske akcije sprečavanja usvajanja rezolucije, Vučić najavljuje da će razgovarati sa liderima 50 zemalja, sa posebnim akcentom na afričke države.
– Srbija je formirala tim koji se bavi tim pitanjem, a pomoć u borbi ponudila je i Narodna stranka. Vjerujemo da će usvajanje takve jedne rezolucije dovesti do toga da dođe do destabilizacije regiona jer ovo nije partijsko pitanje, već nacionalno pitanje i mislim da ovdje ne možemo biti opozicija i moramo pokazati po ovom pitanju nacionalno jedinstvo – kaže Stefan Jovanović iz Narodne stranke.
“Nije pravno obavezujuća, ali ima značaj”
Da bi rezolucija bila usvojena, potrebna je prosta većina, ako se ne zatraži da se glasa dvotrećinski. Bivša ambasadorka u OEBS, Branka Latinović, podsjeća da rezolucije ovakvog tipa nisu pravno obavezujuće, ali da imaju određen značaj.
– Inače se takve rezolucije ne tabliraju, odnosno ne podnose dok se ne obezbjedi potreban nivo saglasnosti da će one kao takve biti usvojene. Sama činjenica da je Generalna skupština UN usvaja jeste neka poruka i ima neku težinu, i nije da neće imati odgovarajući eho – kaže Latinovićeva.
Sličnu rezoluciju 2015. godina predložila je Velika Britanija, ali je Rusija, kao stalna članica Savjeta bezbjednosti UN uložila veto. Sada se za rezoluciju glasa pred Generalnom skupštinom, a inicijatori su Njemačka i Ruanda, zemlje proglašene odgovornim za genocide nad Jevrejima i Tutsima.
– To je vezano za jedan akt pokajanja i priznanja Ruande i priznanja same Njemačke i Ruande za sve genocidne radnje koje su se desile u prošlosti. Njemačka je naročito uložila napor da traži oprost za ono što je neko uradio u njeno ime. Vjerovatno je to jedan njihov moralni gest da se kaju za ono što je dio njihove prošlosti – priča Latinović, piše Blic.
Prema pisanju medija koji su imali uvid u nacrt, traži se da se bez rezerve osudi poricanje genocida i podstiču članice UN da kroz svoje obrazovne sisteme razviju odgovarajuće programe, kako bi se sprečio revizionizam i genocid u budućnosti.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu