Jedino je to bogatstvo koje ne mogu odnijeti poplave, uništiti ratovi, ni devastirati lopovska politika.
U srpskoj zajednici u Hrvatskoj znaju znanje. Kada je 2005. godine u Zagrebu osnovana Srpska pravoslavna opšta gimnazija „Kantakuzina Katarina Branković“ mnogi su maliciozno prokomentarisali: ni manje škole ni dužeg naziva!
U improvizovanu učionicu sa 14 đaka nagrnuli su novinari: da vide i to čudo. Srpska gimnazija u glavnom gradu neovisne Hrvatske, a učenici redom iz „pasivnih krajeva“ nekadašnje Republike Srpske Krajine.
Neupućenima je to izgledalo kao neki egzotični manjinski eksperiment. Koji će biti i proći. Neka, nek se Srpčad malo igra!
Ali, nije bilo to tako. Kad se ozbiljni, pametni i učeni ljudi poduhvate ozbiljnog posla, da obrazuju buduće lidere kulturnog i političkog života Srba u Hrvatskoj, onda je to naprosto – ozbiljna stvar.
Srpska pravoslavna gimnazija u Zagrebu danas je elitna škola. Ispratila je u svijet 14 generacija maturanata. Otvorena su im vrata najprestižnijih evropskih univerziteta.
Za prvih 18 godina trajanja u toj su školi učili i državljani BiH, Srbije, Ukrajine, Rusije, SAD.
Đaci Srpske gimnazije pobjeđivali su na brojnim takmičenjima, pa i na onima iz – hrvatskog jezika. A dobri su i iz srpskog i pravoslavne vjeronauke i, naravno, pišu ćirilicu, jednako dobro kao i njemački, engleski i latinski alfabet.
Imaju dobre profesore, koji su posvećeni dobrobiti i napretku svojih đaka.
Imaju i impresivno školsko zdanje, jedno od najsavremenijih i najbolje opremljenih u cijeloj Hrvatskoj.
Imaju, tu i tamo, i problema sa siledžijama koje ih vrijeđaju na nacionalnoj osnovi, ali gimnazijalci su naučili da se nose s tim. Da na te nepodopštine, što bi rekao Krleža, odgovaraju „superiornom gospodskom šutnjom“.
I to je znanje. Znanje s kojim mogu ostati i opstati u Hrvatskoj. Ili se otisnuti u svijet. Širokim drumom.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu