Vrlo rano je počeo da piše i priključio se pokretu Nadrealizam, sa pjesmama objavljenim u časopisima. Sarađivao je sa Đorđem Kostićem i Oskarom Davičom u slavnom almanahu „Nemoguće“. Završio je filozofiju i bio veoma sklon klasičnim njemačkim filozofima, kao i Karlu Marksu.
Zbog ljevičaskih ideja u Kraljevini Jugoslaviji bio je uhapšen 1933. godine. U zatvoru u Sremskoj Mitrovici proveo je tri godine. Učlanio se u Komunističku partiju Jugoslavije i kao partizan učestvovao u borbama od 1941. do 1943. godine. Poginuo je 1943. kao politički komesar Kosmajskog odreda u borbi sa nedićevskim žandarmima – “Srpskom državnom stražom”. Poslije rata Titova nomenklatura ga je proglasila za heroja, te je godine 1948. posthumno objavljen njegov jedini roman “Plati, pa nosi” (Cash and Carey).
Mnoge biblioteke u bivšoj Jugoslaviji ponijele su njegovo ime. No, danas ni u bibliotekama sa imenom legendarnog međuratnog srpskog pisca ne postoje primjerci knjige „Plati, pa nosi“. Radi se o autentičnom SF ostvarenju, na tragu romana „Frankenštajn“, koje je autor napisao 1940. godine, a „Prosveta“ objavila osam godina kasnije. U suštini, roman je kritika „Cash and Carry“ kapitalističkog konzumerizma.
Godinama prije Gi Debora i situacionista, Jovanović je pisao o društvu spektakla. U jednom svom programskom tekstu, zalažući se za napuštanje nadrealističkih pretpostavki književnog stvaralaštva, Đorđe Jovanović predlaže takozvani novi realizam, tvrdeći pritom da je ono što je moguće, vjerovatno ili čak stvarno, postalo fantastičnije od bilo kakve fikcije.
Radnja se vrti oko američkog bogataša Džona Bredlija, koji dopušta hirurgu, dr Matijasu, da njegovu glavu stavi na zdravo i snažno tijelo jednog mladića. Istovremeno, mladićevu glavu stavljaju na tijelo Bredlija. Novi ljudi dobijeni kalemljenjem postaju problematični. Posebno mladić buntovne glave sa tijelom starca, koji počne da progoni svog dijaboličnog parnjaka po Njujorku.
U vrijeme kada je Jovanović pisao roman naučnici su zaista pokušavali da na tijelo mrtvog psa nakaleme glavu drugog psa.
Monja Jović u svojoj odličnoj disertaciji “Utopija i distopija” stavlja Jovanovića u red pionira srpske utopijske fantastike, uz Vladana Desnicu, Eriha Koša, Ivana Ivanjija, Borislava Pekića i Vojislava Despotova. Bilo bi dobro da neko ponovo izda ovaj roman, koji se može naći samo u bolje opremljenim antikvarnicama na internetu.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu