Magazin

Atlantiđanske imperije (149): Marijači

Meksička muzika i filmovi su takođe prepuni magičnog realizma kojim odiše kultura ovog velikog srednjoameričkog naroda.

FOTO: MARIO GUZMAN/EPA

Obožavaoci meksičke muzike uživaju u klasičnim marijači legendama ili violinistima i gitaristima Haliska, glasovima Lole Bertran ili Huana Gabrijela.

Meksička muzika, a naročito tekstovi, prepuni su patetike, ali i iskrene tuge zbog zle sudbine. Tročetvrtinska muzika meksičke banda muzike, slična bečkom valceru ili polki, zaista imaju evropsko porijeklo, pošto su u krajem devetnaestog vijeka u Meksiko pristigli brojni imigranti iz Njemačke, Austrije, Češke. Ipak, latino kolorit i duhovnost ove jedinstvene nacije učinile su meksičku muziku jedinstvenom na svijetu.

Tradicija krvavih obračuna miješa se i u muziku. Meksičke muzičke zvijezde često nastradaju u obračunima bandi ili zbog suludih obožavaoca, poput pop pjevačice Selene. Uticaj meksičke popularne kulture, ali i magijske tradicije Asteka, inspiracija su brojnim muzičarima koji su živjeli u SAD.

Mnogi rokeri snimali su “meksičke” hitove, od Vili Devila, preko grupe “Smoki” do famoznih Lol Lobos i Karlosa Santane. Pjesma “Romansa u Durangu”, koju je napisao Bob Dilan, situirana je u vrijeme rata Meksika i SAD oko Teksasa 1846. godine. Dilan pominje u pjesmi i astečke bogove, kao duhove svojih ljudi, ali i Indijanku, junakinju popularnog romana Helen Hant Džekson “Ramona” (“Past the Aztec ruins and the ghosts of our people/ Hoofbeats like castanets on stone/ At night I dream of bells in the village steeple/Then I see the bloody face of Ramona”).

(Nastaviće se)