Koliko je ustaški režim bio krvoločan, najbolje svjedoče dokumenti i priče savremenika, u kojima se navodi da su mnogi Srbi u Banjaluci zaštitu od ustaša tražili od nacističke njemačke vojske.
Sve je počelo 10. aprila 1941. godine, kada su njemačke trupe ušle u Zagreb, a brojni građani su ih dočekali sa oduševljenjem i zasipali cvijećem. Ustaški eksponent Slavko Kvaternik još istog dana je proglasio uspostavljanje Nezavisne Države Hrvatske, u ime Ante Pavelića koji će do njene propasti biti poglavnik zloglasne NDH.
Odmah po uspostavljanju NDH ustaše su umarširale u Banjaluku i okupirale grad. Jedna od prvih stvari koje su učinili, jesto postavljanje natpisa na ulazu u gradski park: “Zabranjen ulaz Srbima, Židovima i psima!”
Najljepše Banjalučke građevine pretvorili su u mučilišta i zatvore, a jevrejsku sinagogu u bordel.
Uslijedila su masovna ubijanja Srba, Jevreja i Roma, odvođenje u logore, protjerivanje stanovništva, mučenje i zvjersko ubijanje pravoslavnog sveštenstva.
Banjaluka je bila grad od velikog značaja za Pavelićevu zločinačku paradržavu, jer se, geografski nalazila u centru NDH, a prije okupacije je bila pretežno srpski grad, sa malom, ali aktivnom jevrejskom zajednicom.
U vrhu ustaškog pokreta su čak planirali da Banjaluka bude glavni grad NDH. To se nikad nije desilo, ali će ostati zapisano da se godinama glavna banjalučka ulica zvala Ulica Ante Pavelića, današnja popularna Gospodska je nosila ime “10. travnja”, a ulica koju znamo kao Jevrejsku, se tih mračnih godina zvala se po Viktoru Gutiću, zloglasnom “stožerniku” koji je u doba NDH vladao gradom.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu