Ovo dvoje izuzetnih naučnika oboje su istraživači saradnici na Departmanu za mikroelektronske tehnologije, pri Institutu za hemiju, tehnologiju i metalurgiju, Instituta od nacionalnog značaja, Univerziteta u Beogradu. Kako kažu, u okviru Departmana za mikroelektronske tehnologije, imaju puno domaćih i internacionalnih projekata, kao i multidisciplinarna istraživanja iz različitih oblasti. Ipak, ovakvo iskustvo do sada nisu imali.
-Koleginica Teodora i ja smo u sklopu jednog projekta bili kod naših partnera u Centru za svemirsko inženjerstvo i tehnologiju, Univerziteta u Briselu, Belgija. Zajedno sa njihovim timom radili smo na razvoju eksperimenta za bestežinsko stanje, jednom od ukupno 11 – navodi Stefan za Blic.
Kako objašnjava, rezultati ovog jedinstvenog eksperimenta bi trebali da pomognu u razvoju nove klase kompozitnih materijala sa poboljšanim svojstvima za previjanje rana u svemiru.
Prema rečima njegove koleginice Teodore, nekoliko mjeseci prije leta su izvršili neophodne preglede i dobili ljekarske potvrde za učestvovanje u paraboličkom letu. Sam let se sastojao od nekoliko faza u ukupno četiri sata leta. Konkretno, u bestežinskom stanju naučnici su imali na raspolaganju 22 sekunde u okviru kojih su mogli da testiraju svoje eksperimente u uslovima bez gravitacije.
– Tokom leta smo vršili eksperimente koji su vezani za ispitivanje efikasnosti zarastanja rana koje su obložene novom vrstom materijala (posebnom vrstom umreženih hidrogelova). Eksperiment je bio spregnut sa računarima, a kako bi upravljanje eksperimentom bilo olakšano u uslovima bestežinskog stanja, koristili smo džojstike – objašnjava Teodora.
Posljednja faza je spuštanje aviona na inicijalnu visinu, pri čemu na organizam ponovo djeluje dvostruko veća sila od one na Zemlji. Ipak, kako dodaju Stefan i Teodora, nakon svega nisu imali nikakvih neuobičajenih zdravstvenih simptoma.
Sljedeći korak – Internacionalna svemirska stanica
Kako dodaje ovo dvoje izuzetnih mladih ljudi, kampanje paraboličkih letova su pionirski eksperimenti u bestežinskom stanju, u kojima grupe naučnika iz cijelog svijeta realizuju eksperimente svojih prethodno postavljenih teza. Sljedeća instanca bi bila realizacija složenijih i dugotrajnijih eksperimenata na Internacionalnoj svemirskoj stanici.
– Od inovacija u medicini i stomatologiji, preko nauka o materijalima do psihologije, svi prikazani koncepti i ideje su na nas ostavili izuzetno pozitivan utisak. Ovo iskustvo će zasigurno poslužiti kao inspiracija za naša buduća istraživanja – navodi Teodora. Prema Stefanovim riječima, osjećaj je neuporediv sa bilo čim što se može iskusiti na Zemlji.
Svijetli put znanja
Teodora je trenutno doktorant iz oblasti fizičke hemije na Fakultetu za fizičku hemiju u Beogradu. Sa svojih 27 godina jasno vidi put nauke kao onaj kojim želi da se bavi u budućnosti. U svom dosadašnjem uspjehu vidi zasluge svih onih koji su je ka tom putu usmjeravali.
– Za moje usmjerenje prema prirodnim naukama prije svega su zaslužni fenomenalni profesori koji su mi predavali hemiju i fiziku najpre u OŠ “Rade Drainac”, a kasnije i u Prvoj beogradskoj gimnaziji. Ljubav i posvećenost koju su nam pojedini prosvjetni radnici pružali tokom odrastanja predstavljaju za nas ne samo lijepu uspomenu, već i temelj znanja i moralnih načela kojima se služimo kako u poslovnom, tako i u privatnom životu. Zbog toga smatram da je izuzetno važno da kao društvo poštujemo i nagradimo dobre prosvjetne radnike – ističe Teodora.
Njen kolega Stefan je takođe doktorant, i to iz oblasti nanotehnologija i mikrosistema na Elektronskom fakultetu u Nišu. Porijeklom je iz Ćićevca, a završio je gimnaziju “Svetozar Marković” u Nišu, specijalizovano odjeljenje za fiziku.
– Nauka me je zainteresovala još od osnovne škole, a najviše sam volio fiziku. Stoga, sam i odlučio da odem u Niš i upišem tada jedino odjeljenje u Srbiji koje je specijalizovano za fiziku. U srednjoj školi sam takođe išao u Istraživačku stanicu “Petnica”, a kasnije sam kao student učestvovao u realizaciji programa za fiziku u stanici “Petnica”, kao saradnik. Studiranje sam nastavio u istom gradu, i završio Elektronski fakultet u Nišu. Trenutno sam na doktorskim studijama na Katedri za mikroelektroniku, gdje sam kao student stekao puno praktičnog znanja koje mi je pomoglo za prve uspješne korake u nauci. Na IHTM-u sam se zaposlio kada sam upisao doktorske studije, tu radim već pune tri godine, naglasio bih da mi je to prvi posao, i jako sam zadovoljan, još kao mali sam želeo da budem naučnik i ovo je ostvarenje mojih snova – zaključuje Stefan dajući vjetar u leđa svim mladim ljudima koji žele da se bave naukom, da u tome i istraju.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu