U epizodama “Mač u Kralja Artura”, “Misterija Stounhendža” i “Tajna svetog Nikole”, Kasteli otkriva da su u vremenima prije istorije drevni vanzemaljci ostavili na zemlji nekakav predmet nestvarne energije.
U drevnim vremenima taj predmet je prekovan u mač, koji je svom vlasniku davao nevjerovatnu moć. Ko god ga je posjedovao kao da je imao nekakav svjetlosni štit oko sebe, što bi ga učinilo neranjivim. Kasteli smatra da je takav mač posjedovao Kralj Artur.
Sličan mač, koji svog gospodara čini neranjivim, opisan je u kultnom filmu Vojislava Nanovića “Čudotvorni mač”, baziran na narodnoj bajci o Baš Čeliku. Nebojša, glavni junak filma, u ruci kao da drži Ekskalibur, jedan mač nad svim drugima.
Ekskalibur je u Kastelijevom stripu kasnije pretopljen u kratko koplje koje su zbog njegove “vanzemaljske” moći pogrešno nazivali Longinovim kopljem. Onaj ko posjeduje mač ili koplje želi da vlada svijetom; nevidljiva sila mu to prosto naređuje. Silu mača ili koplja, svejedno, jedino je moguće neutralisati tako što se on mora zabiti u kamen koji se nalazi među megalitima Stounhendža. Marti Misterija i njegovi pomagači upravo to i urade.
Priča o Longinovom koplju, kojim je rimski legionar Longin ubio Isusa Hrista, raspetog na krstu, opisuje se u čuvenoj studiji “Koplje sudbine” Trevora Rovenskrofta. Longinovo koplje i danas plijeni pažnju istoričara. Otkako je hrišćanske crkve postoji i legenda o rimskom legionaru po imenu Longin, koji je svojim kopljem probo rebro Isusa Hrista na krstu ne bi li ovaj iskrvario i ispustio dušu.
Istovremeno, i jednako dugo, živi i legenda o oružju kojim je ovo izvršeno; ono se prvi put spominje već u Jovanovom jevanđelju. Pomenuti legionar je u međuvremenu postao hrišćanin, a potom i svetac, kog danas slavimo kao Svetog mučenika Longina, dok je koplje sudbine razvilo sopstveni kult.
Danas u svijetu postoje tri relikvije za koje se tvrdi da su baš one ova svetinja koja je bila u dodiru sa krvlju utemeljitelja hrišćanske vjere, za koga hrišćani vjeruju da je Sin Božji. Sveto koplje u Vatikanu čuva se ispod kupole Bazilike Svetog Petra. Prvi put ga je spomenuo hodočasnik Antonin od Pjaćence 570. godine, koji ga je vidio u Jerusalimu zajedno sa krunom od trnja kojom je Isus bio krunisan na raspeću. Postoje i kasniji izvori koji potvrđuju postojanje ove relikvije. Nakon što su Persijanci osvojili Svetu zemlju i polomili koplje na dva dijela, njegov vrh je stigao u Carigrad, gdje se čuvao u Crkvi Svete Sofije, a poslije u Crkvi Djevice Faroske. Latinski car Konstantinopolja, Baldvin II, uzeo ga je za sebe nakon što su krstaši osvojili prestonicu Vizantije i kasnije ga prodao francuskom kralju Luju IX. Tokom Francuske revolucije vrh je nestao.
Što se tiče većeg polomljenog dijela koplja, u jednom izvoru se tvrdi da je viđeno u Jerusalimu oko 670. godine, ali se inače ne spominje. Drugi su tvrdili da je u osmom vijeku prebačeno u Carigrad, možda istovremeno sa krunom od trnja. Brojni hodočasnici, posebno Rusi, tvrde da su ga vidjeli u ovom gradu.
Koplje sudbine koje se čuva u Beču u Carskoj riznici u palati Hofburg došlo je u posjed Svetog rimskog cara Otoa I u 10. vijeku, ali je njegov put do Njemačke potpuno nepoznat i teško se uklapa u ono što znamo o dešavanjima u prvom milenijumu, prepričanim u dijelu o vatikanskoj relikviji. Godine 1084. na njega je ugraviran natpis “ekser našeg gospoda” zbog eksera koji je u njega utisnut, a za koji se vjeruje da je sa Hristovog raspeća. Godine 1273. prvi put je korišćeno u obredu krunisanja cara, a 1350. po sredini je prevučeno zlatnim naglavkom.
U seriji reditelja Dragana Bjelogrlića “Senke nad Balkanom”, koscenaristi Vladimir Kecmanović i Dejan Stojiljković sjajno barataju sa okultnim nasljeđem na Balkanu, pa u središte trilerske priče stavljaju okršaje “tajnih društava” oko Longinovog koplja.
Najveću fascinaciju ovim predmetom, koje po proročanstvu omogućava vlast nad čitavim svijetom, imao je Adolf Hitler. Nacistička okultna tradicija je Longinovo koplje stoga stavila na vrh svog vrijednosnog sistema, kao i brojne druge simbole, poput Crnog sunca, Svastike i SS runa.
Na početku serije Bečlija Gabrijel Maht, veliki majstor okultnog nacističkog društva “Tula”, stiže u Beograd, gdje počinje potraga za Longinovim kopljem. Žele ga i bjelogardejci, predvođeni generalom Vrangelom, situirani u Sremskim Karlovcima oko 1920. godine. Društvo Tule već ima svoju ispostavu u Beogradu i ovom tajnom organizacijom predsjedavaju likovi koje glume Voja Brajović i Dragan Pelević Pele.
Tulisti su predstavljeni kao nekakav satanistički red, koji nosi bijele maske i žrvuje žive ljude. Inspektor Tane, koga glumi Dragan Bjelogrlić, kao i Stanko Pletikosićj njegov pomoćnikj koga glumi Andrija Kuzmanovićj razotkrivaju pozadinu serije svirepih ubistava, te polako otkrivaju istinu o zakulisnim okultnim centrima moći. Veliki prijatelj Srba, kriminolog Arčibald Rajs jedan je od junaka serije koji pomaže inspektorima. On se malo raspitao o ogrlici sa žigom Romanovih. Vidio je motiv ribe. A kad se riba okrene podsjeća na vrh koplja.
“Ne nekog”, kaže Rajs, “nego Longinovog.” “A kakve veze ima ogrlica?”, pitaju inspektori. “Ogrlica i koplje uvijek idu zajedno”, odgovara Rajs. “Postoji mnogo priča o koplju i mnogo kopalja. Najubjedljivija je ona o caru Konstantinu. Njegova majka, carica Jelena, kaže legenda, pronašla je krst na kome je raspet Isus. U Carigrad je donijela tri klina kojima je Isus prikucan za krst. Jedan klin ugrađen je u krunu, drugi na vrh koplja, a treći je rastopljen. Od jednog dijela iskovano je sječivo mača, a od drugog ogrlica. Koplje, mač i kruna. Za to vrijeme Carica Jelena je nosila ogrlicu koja je čuvala nju i cijelo carstvo, i svaki naredni vladar koji je nosio bio je zaštićen od boga.”
Longinovo koplje inspektor Tane pronalazi ispod jedne kutije. Njime je Hrist proboden na krstu. Onaj ko poseduje koplje sudbine vladaće svijetom i neće gubiti bitke. Serija koja u drugom planu ima špijunske obračune tajnih službi oko puteva “opijuma” kroz Srbiju, zanimljive likove poput asasina Mustafe Golubića, glavnu zagonetku ipak ima u okultnoj arijevskoj tradiciji.
Tako priča o vanzemaljskim relikvijama postaje mit i ostaje prijetnja. Ekskalibur i Longinovo koplje želeće da posjeduju svi novi imperatori u bliskoj budućnosti.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu