Predsjednik Udruženja Jelena Škrbić-Radić istakla je tom prilikom da je akcija “Za život sa manje bola” pokrenuta prije četiri godine, a plan je da se u toku ove godine završi.
– Obratili smo se za pomoć u više opština i gradova u Republici Srpskoj. Inicijativu su prihvatili i senzore djeci za cijelu godinu obezbjedili Trebinje, Srbac i Drinić, a sada i Prnjavor. Pomogli su nam još i Banjaluka, Derventa i Modriča – navela je Radićeva.
Prema njenim riječima, bockanje prstiju za djecu je bolno i pokazuje samo trenutni nivo šećera u krvi i zato bi nadležne institucije trebalo da imaju sluha i podrže akciju da se svim oboljelima obezbijede senzori.
Ona je napomenula da Fond zdravstvenog osiguranja za djecu do 18 godina obezbjeđuje tri do četiri kutije trakica za mjerenje šećera, dok osobe kada napune 18 godina dobijaju jednu, odnosno dvije kutije, što je nedovoljno.
Načelnik opštine Prnjavor Darko Tomaš izjavio je da će opština Prnjavor finansirati kompletnu nabavku za djecu sa područja ove lokalne zajednice sve dok nadležni fond ne uvrsti senzore na listu kao jedno od obaveznih prava.
Milena Marjanović, čija kćerka već 10 godina ima dijabetes, kaže da senzor koriste posljednjih pet godina, što im znatno olakšava borbu sa podmuklom i opasnom bolešću.
– Smanjeno je bockanje prstića minimalno 300 puta mjesečno u odnosu na vrijeme kada je imala samo trakice. Ova podrška opštine nam puno znači, ne možda toliko materijalno koliko to što neko misli na našu djecu – zaključila je Marjanovićeva.
Senzor pokazuje trenutni šećer i trend njegovog kretanja u krvi što je važno za pravilnu kontrolu bolesti. Trajanje jednog senzora je dvije sedmice i za godinu dana je potrebno 27 senzora, a cijena jednog je 120 KM. U Republici Srpskoj se najčešće koristi “Libra” koji se aplikuje na nadlakticu, pomoću telefona ili čitača skenira i očitava stanje glukoze u krvi.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu