Njeno puno ime je Bat-Sheva Ofra Haza, a priča o njenom životu je priča o slavi, moći, ljubavi, ljepoti, muzici, žrtvovanju, te priča o razarajućim predrasudama društva, pogrešnim odlukama i neočekivanoj tragediji.
Rođena je u siromašnoj porodici imigranata 1957. godine kao deveto i najmlađe dijete. Iz kandži siromaštva istrgao ju je samo ogromni talenat i glas kojim je očaravala svakoga ko bi je upoznao.
Kada je imala dvanaest godina njen talenat je otkrio agent dječijeg pozorišta “Bezalel Aloni”. Njena karijera nezaustavljivo se probijala ka vrhu svjetske muzike, dok su je lokalni mediji obožavali, pripisujući joj epitet “Madone sa istoka”.
Pjevačica je često isticala, mnogo godina kasnije, sa pozicije zvijezde, da je glas jedino čime se služi na putu do uspjeha.
Ta “jednostavnost” na koju se oslanjate i u koju vjerujete kada imate ogroman talenat u rukama, vodila ju je brzo do uspjeha.
Na nacionalnom festivalu “Mizrahi” 1974. je osvojila treće mjesto, a onda je pet godina kasnije dobila važan angažaman, da otpjeva numeru za film “HaGashash HaHiver” koji je upravo zbog njenog pjevanja postao veliki hit u Izraelu.
Zavoljeli su je mnogi, a onda je nakon objavljivanja prvog albuma “Al Ahavot Shelanu” (“Our Love”) 1980. njena popularnost doživjela veliki skok.
Da Haza ide do zvijezda, pokazali su njeni naredni albumi i nagrade koje je dobijala za njih.
Haza je godinama nizala uspjehe, od fenomenalnih singlova preko najprodavanijih albuma i brojnih nastupa i festivala do rada na filmskoj muzici. Kruna njene posvećenosti muzici usljedila je 1983. godine kada su joj se otvorila sva vrata svjetske scene, nakon drugog mjesta na Evrosongu, sa pjesmo “Chaime”.
Najveći internacionalnu popularnost postiže pjesmom “Im Nin'Alu”, a potom je javnost očarala i predivnom, dirljivom numerom “Izbavi nas” iz animiranog filma “Princ iz Egipta”, koju je otpjevala na ukupno 17 jezika.
Mnogi su željeli da slušaju divnu Ofru, pa je nastupala na brojnim evropskim i američkim muzičkim festivalima. Album “Shaday”, koji je snimila u tom periodu, a koji je bio 13. u njenoj karijeru, prodat je u preko milion primjeraka širom svijeta.
Muzikom je brisala granice, pjevala je na više jezika, na hebrejskom, arapskom, aramejskom, engleskom, španskom…
Veliko priznanje njenom radu bila je nominacija za “Gremi” nagradu 1992. godine, za album “Kirya” koja ju je učinila prvim pjevačem iz Izraela nominovanim za ovo priznanje.
Albumi platinastih i zlatnih tiraža, pjesama “Izavi nas” uz u animiranog filma “Princ Egipta”, nastup na dodjeli Nobelove nagrade za mir Jicaku Rabinu, izraelskom političaru, 1994. godine zaokružuju muzičku priču o njoj.
Uprkos slavi i bogatstvu, Ofra je ostala prizemna, odana porodici, visoko moralna i religiozna, što je uticalo da u rodnom Izraelu bude posmatrana kao svojevrsno božanstvo i legenda.
Interesantno je da je Ofra za života ostala nepriznata u krugovima svoje bliske prodice koja je stalno osporavala njene zasluge i vrijednost, ističući da je žena bez porodice niko i ništa. Figurativno to najbolje opisuje rečenica njenog brata: “Ko je, dođavola, Ofra? Samo jedna neudata žena bez porodice!”
Obožavana i neshvaćena pjevačica nastavila je da čeka onog pravog. Ali prije tog susreta i prije velike tragedije koja se desila, Ofra i njeni saradnici su 1987. doživjeli nesreću kada se avion kojim su putivali, srušio na planini na granici Izraela i Jordana.
Pojavila se čak i vijest da je muzička zvijezda poginula, pa je saznanje da je preživjela dočekano kao još jedan znak njene posebne sudbine. A dan kada se saznalo da je Ofra živa, slavio se kao najveći praznik.
Ono što joj se dogodilo 13 godina kasnije, nije bilo nešto specijalno, bilo je ono najstrašnije.
Živjela je mirno, bez ijedne mrlje u karijeri, bez kompromitujućih fotografija sa muškarcima, bez traga o skandalu.
Upravo suprotno, Haza je bila poznata kao žena u stalnoj potrazi za velikom ljubavi, rješena da ostane djevica sve do prve bračne noći. Brojni udvarači i prosci nisu joj bili interesantni, a čvrsto je vjerovala da će joj Bog ukazati na čovjeka njenog života. “Princ na bijelom konju”, bar kako je ona vjerovala, za lijepu Jevrejku stigao je tek u njenoj 39. godini u vidu biznismena Dorona Aškenazija.
Nažalost, mada se o njenom kratkom braku ne zna mnogo, izvjesno je da ju je upravo suprug zarazio sidom koja je indirektno uticala na njenu preranu smrt.
Naime, Ofra je tragično preminula 2000. godine od posljedica upale pluća, izazvane virusom HIV.
Njeni posljednji dani su obilježeni velikim bolom. Zbog ljubavi sa pogrešnim čovjekom njen anđeoski glas se prerano ugasio.
Samo godinu dana kasnije, umire i njen muž usljed predoziranja. Detalji i prava istina o smrti bračnog para ostali su misterija do današnjih dana, a njena porodica odbija da komentariše bilo šta.
Šest mjeseci prije smrti, na jesen 1999. Ofra Haza snimila je svoje posljednje materijale koji do dan danas nisu ugledali svjetlo dana, prenosi Blic.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu