Umorni i bolesno blijedi Savaot kao da je junak jednog Markiza de Sada, koji uživa u mučenju i patnji prvih ljudi Adama i Eve. U ovako izmijenjenoj utopijskoj arhitektonici i socijalizaciji mita o postanju, Micić razvija svoju priču. Adam i Eva su naprosto sputani da počine grijeh tjelesnog sjedinjavanja.
Zanimljiva komparacija dekonstrukcije mita o postanju mogla bi se postići analizom Micićevog “Istočnog greha”, Krležine drame “Adam i Eva” i Ilićevog “Prvog greha”. Junaci su zarobljeni i usamljeni u vještačkom raju koji je bog stvorio da bi ih mučio. Savaot uživa u njihovom bolu i nemoći, da budu samosvjesni i slobodni, te da otkriju razloge svoje fizičke patnje.
Uloga Lilis, tajanstvene ženske snage, u Bibliji predstavljene u tijelu zmije, u Micićevom dramoletu je vrlo bitna. Lilis je glavni aktant dekonstrukcije biblijskog mita u “Istočnom grehu”. Jevrejska mitologija u Lilit ili Lilis vidi prvu ženu, Adamovu majku, koja se na mističan način preobrazila u Evu, Adamovu ženu. Sličan mit postoji i u indijskoj hindu religiji, gdje se Šakti, božanska majka, preobražava u Kali, ženu božanskog muškarca Šive. U jednoj od ezoteričnih frakcija hindu religije, tantrizmu, božanska majka Šakti predstavlja žensku seksualnu energiju, pasivni princip kreacije metaforično dat u liku zmije.
Kundalini Šakti ili zmijska snaga u tantrizmu centralni je element sjedinjavanja pojedinačnog s apsolutnim. Zmijska ženska snaga Lilis osnovni je pokretač buđenja seksualnosti Adama i Eve u “Istočnom grehu”. Lilis je ta koja se prva usprotivi volji boga Savaota, aktivirajući svijest edenskih ljudi, pobunjujući ih da počine grijeh i da svojom voljom unište svirepog gospodara. Drama “Adam i Eva” tako ostaje kao odličan primjer utopijske imaginacije samobitnog srpskog barbarogenija Ljubomira Micića.
Ljubomir Micić se na mapi srpskih duhovnih vizionara izdvaja kao autohtona pojava. Oblačio se kao dendi i bio je otmena pojava, što se veoma dobro moglo vidjeti u filmu Karpa Aćimovića “Godine” i Branka Vućićevića “Splav meduze”, u kojem lik Micića sjajno igra glumac Frano Lasić.
Njegov zenitizam kao pokret potpuno se primio u Evropi, a naročito u predstaljinskoj Rusiji, prepunoj neobičnih umjetničkih eksperimenata. Zajedno s Brankom Ve Poljanskim, Micić je svesrdno radio na svom avangardnom projektu dugi niz godina. Njegova vizija tehnosvijeta budućnosti, u kojem bi specijalno mjesto zauzimala mitologija Balkana, bila je, dakako, novina u prvoj polovina XX vijeka. Proklamacije, manifesti, pjesme, pamfleti, drame, sve se kod Micića ujedinilo u objavi njegovih utopijskih vizija.
Njegova ekscentričnost, slična je ekscentričnosti drugih velikana poput Mitrinovića i Tesle. Oni su naprosto bili svjesni da ne pripadaju vremenu u kojem su živjeli, već nekom budućem koje će doći. Umro je u bijedi u Beogradu.
(Nastaviće se)
Raniji tekstovi:
Srpski vizionari tehnosvijeta (1): Dragutin J. Ilić
Srpski vizionari tehnosvijeta (2): Bijeg od kraljeve osvete
Srpski vizionari tehnosvijeta (3): Ilićev utopizam
Srpski vizionari tehnosvijeta (4): Preteča SF žanra
Srpski vizionari tehnosvijeta (5): Sibe Miličić
Srpski vizionari tehnosvijeta (6): Miloš Crnjanski
Srpski vizionari tehnosvijeta (7): Rastko Petrović
Srpski vizionari tehnosvijeta (8): Ljubomir Micić
Srpski vizionari tehnosvijeta (9): Istočni grijeh
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu