A kako su se januar, februar, mart… zvali ranije i ko ih je “uveo” u naš jezik?
Sveti Sava je, naime, 1219. godine sastavio Zakonopravilo (prvi Ustav Srpske pravoslavne crkve) kojim je, između ostalog, ozvaničio srpski narodni kalendar, ali i promijenio nazive mjesecima, usvajajući one iz gregorijanskog kalendara.
Januar je do tog vremena bio koložeg, a ime je dobio po loženju drva zbog hladnoće i kako bi se uvećala moć zubatog zimskog sunca.
Februar se zvao sječko, po vremenu koje je zbog hladnoće karakterisala sječa šuma.
Mart se zvao derikoža, pošto je bio vrijeme kada su se domaće životinje ubijale zbog nestašice hrane na kraju zime. Poznata je priča o martovskim idama, kada je ubijen Julije Cezar. Možemo samo zamisliti kako su se naši preci igrali riječima u vezi ovog događaja.
April se zvao ležitrava, jer su ljudi napokon mogli da leže na travi nakon zime kada je ona bila pokrivena snijegom.
Maj se zvao cvijetanj, po cvjetanju biljaka i drveća.
Jun se zvao trešnjar, po sazrijevanju prvih voćaka.
Jul se zvao žetvar, pošto je to bilo vrijeme za prvu žetvu.
Avgust se zvao gumnik, pošto se tada žetva prenosila iz polja na gumno, mali horizontalni plato ograđen kamenom na kome se vršilo žito, ali takođe i mjesto na kome su se ljudi sastajali radi druženja, dogovaranja i igre.
Septembar se zvao grozdober, pošto se tada bralo grožđe.
Oktobar je bio šumopad, vrijeme kada je lišće počinjalo da žuti, crveni i opada.
Novembar se nazivao studen, zbog hladnog vremena u kasnoj jeseni i osjećaja bliske zime koja je ili već u suštini došla ili će doći uskoro.
Decembar se nazivao koledar, i označavao je vrijeme kada počinju obredne procesije i narodni rituali u cilju dočeka Nove godine.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu