Meksička muzika i filmovi su takođe prepuni magičnog realizma kojim odiše kultura ovog velikog srednjoameričkog naroda.
Bogovi drevnih naroda, koji su živjeli u Meksiku, i danas su veoma živi, kroz raznorazne oblike neopaganizma, naročito izražene u meksičkoj pop kulturi.
Moćni šefovi kartela imaju i svoje muzičare, kompozitore i tekstopisce, koji se maksimalno trude da pjevaju o njihovim hrabrim podvizima.
Kartel Los Zetas osnovao je 1999. godine Arturo Guzman Desena, bivši federalni policajac, sa kodnim imenom Z1 (otuda njihovo ime), a koji je sa sobom u podzemlje povukao 31 elitnog specijalca.
Sve do danas na tlu Meksika traje borba varvara, onih koji i dalje vjeruju u kultove predaka Indijanaca i špansko hrišćanskih gospodara.
Postojale su žene koje su Meksikanci poštovali, a njihove legende žive i dan danas.
Sve prethodno napisano zvuči kao da se dešava u nekakvom nebuloznom satanističkom horor filmu, no budući da je Sahagun bio hroničar i pravi istoričar Asteka, nesumnjivo je da je sve što je zapisao bila istina.
Da se vratimo “meksičkom snu” koji je razotkrio fratar Sahagun. On je vjerovao da je indijanska duša živa, iako je narod Asteka pokoren.
Svi praznici - od praznika sunca, preko praznika vatre, praznika Tlaloka ili zmije od oblaka Miskoatla, praznika cvijeća, praznika bogova Uitzilopoćtlija, Teskatlipoka, Teteo Imana, Ksipe Toteka - bili su praznici krvi, prepuni žrtvovanja ljudi ili životinja.
Le Klezioova knjiga poslije priče o Kortesovom osvajanju Meksika lagano otkriva lik i djelo fantastičnog izvještača, svjedoka propadanja Asteka, misionara Bernandino de Sahaguna (oko 1500-1590), koji je o ovom kontroverznom narodu uspio da napravi zanimljivu enciklopediju od 12 tomova.
Veliki broj odličnih studija napisan je meksičkoj mističnoj tradiciji, a jedna od novijih je “Meksički san” francuskog pisca Žan Mari Gistava Le Klezioa.
Meksički mit o bogu Tlaloku, božanstvu vode, pripovijeda kako je on podigao zemlju iz voda potopa.
Kada bi se birala zemlja u kojoj je magijski svijet predaka ostao da živi i u modernim ljudima, to bi svakako bio Meksiko.
Poslije 11. septembra 2001. godine i terorističkog napada Bin Ladenovih fanatika na mit o nepobjedivoj Americi, vojne i policijske službe SAD su još više pojačale sisteme nadziranja i prikupljanja podataka.
Film Tonija Skota "Neprijatelj države", s Vilom Smitom i Džinom Hekmenom, pokazuje kakve su, zapravo, moderne mogućnosti špijunaže.
Problem terorizma posebno pogađa SAD, pa je poslije rušenja kula bliznakinja u Njujorku 11. septembra 2001. vojna sila preusmjerena na jačanje unutrašnje kontrole.
Najpoznatiji mislioci postmoderne scene Noam Čomski, Žan Bodrijar i Pol Virilio napisali su možda svoje najbolje eseje baš na temu virtuelnih ratova.
Ono što se dogodilo u Zalivskom ratu s Irakom 1991. i još više ono što se dogodilo u ratu sa SR Jugoslavijom 1999. godine, predstavljalo je novo poglavlje u istoriji ratovanja koje se uslovno može nazvati - virtuelnim ratovima.
Sva nova tehnološka čuda ne bi bila moguća bez genijalnih izuma Nikole Tesle.
U SAD čak i predsjednik može biti virtuelna zvijezda.