Obim poslova se promenio, za ovaj znat je potreban širi spektar znanja, pa je i povećanje cijena usluga nužno – kaže Đurišić za RTS, prenosi Blic.
Rješenje vidi u dualnom obrazovanju i inovativnoj praksi.
Marko Vučetić sa sajta “Start” navodi da mladi najčešće biraju poslove softverskih inženjera, a najmanje zanate, ali da se situacija možda može promijeniti kada saznaju koliko mogu da zarade kao majstori.
Srbija, prema nezvaničnim procenama, ima više od 5.000 auto-mehaničara, čija zarada zvanično može da premaši i 200.000 dinara mjesečno.
Aleksandra Đurišić iz Udruženja “Auto-servisi Srbije” kaže za RTS da majstori zarađuju bolje nego ranije, ali i objašnjava da je riječ o jednostavnim zakonima ponude i potražnje.
Nelegalni autoservisi
–Kad nečega nema, cijene rastu. Činjenica je da jesu dobro plaćeni, ali je činjenica i da potraga za zanatom automehaničara nikada nije bila manja. Djeca, generalno, sve manje upisuju zanatske škole – ističe Đurišićeva.
Navodi da deo problema postoji i zbog neuređenosti same branše, jer polovina auto-servisa posluje nelegalno, a situacija se nije mnogo izmijenila u posljednjih 20 godina.
“To je mnoge auto-mehaničare nateralo da odu iz zemlje i potraže bolje uslove i pozicije na kojima će imati bolje plate. Korak po korak, došli smo do trenutnog stanja”, naglašava sagovornica RTS-a.
Marko Vučetić sa sajta Start potvrđuje da je ponuda poslova za auto-mehaničare na tržištu zaista velika, a da je aktivnost kandidata minimalna.
-Mladi se često odlučuju za poslove softverskih inženjera, više nego za zanate. To je problem koji se prelio na tržište rada. Možda se u narednom stanju stvari poprave, jer je činjenica da mladi vole i da čuju zarade, a kad saznaju da može da se zaradi i do 2.000 evra kao automehaničar, to će im zvučati lijepo -kaže Vučetić.
Đurišićeva naglašava da se obim poslova automehaničara promijenio i da je potreban širi spektar znanja zbog razvoja automobilske industrije.
Elektronika, dijagnostika, kodiranje
-Zato, posao auto-mehaničara i ne može da se nove zanatskim. Auto-industrija se mijenja na dnevnom nivou. Više je elektronike, dijagnostike i servisiranja vozila. Nije više riječ samo o automehanici – navodi sagovornica, koja poskupljenje usluga u ovoj industriji vidi kao nužnost.
Ukazuje i da se puno ulaže u opremu i specijalne alate – mora da se ima posebna vrsta alata za određeno vozilo, model ili godište automobila.
– Puno se ulaže u dijagnostiku, proces rada je zahtjevan i potrebno je dosta vremena. Treba utvrditi kvar, zamijeniti dijelove. Sve je to uticalo i na cijenu rada. Serviseri smatraju da i dalje nisu dovoljno plaćeni za ono što rade – rekla je Đurišićeva.
Vučetić ukazuje da auto-mehaničari koriste toliko softvera da je posao postao sličan programerskom i da se digitalna transformacija i automatizacija osjete i u ovoj branši.
Aleksandra Đurišić ističe da je dualno obrazovanje jedini način da se obrazuju budući majstori automehanike, ali da je prepreka zastarjelost školskog sistema u Srbiji.
– Djeca uče na modelima koji su odavno prevaziđeni, to je mnoge otjeralo. Pokušavamo, u saradnji sa jednom partnerskom školom iz Niša, da uvedemo profil tehničar mehatronike vozila – kaže sagovornica.
Objašnjava da je to profil koji postoji u celoj Evropi i koji pruža znanja iz oblasti mehanike, ali i elektrike, elektronike, kodiranja i programiranja.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu