Patrijarh jerusalimski, sveti Juvenal, dao je te verige na dar carici Еvdokiji, prognanoj ženi cara Teodosija Mlađeg. Carica ih je prepolovila pa jednu polovinu poslala Crkvi Svetih apostola u Carigrad, a drugu polovinu dala svojoj kćeri Еvdoksiji, ženi Valentinovoj u Rimu.
Еvdoksija je sazidala Crkvu Svetog Petra i položila u nju ove verige, zajedno sa onima u koje je sveti Petar pred svoju smrt, bio okovan od cara Nerona.
Prema narodnom predanju, od Časnih veriga nastaje blaže vrijeme, jer Bog usijanim verigama počinje da zagrijava zemlju.
U mnogim mjestima, Verige se smatraju za veliki praznik. Kosovsko stanovništvo praznuje Verižnjake zbog kuge, u nekim selima zbog stoke, a stočari ih praznuju zbog stoke.
U srpskom narodu postoji narodni običaj da se na današnji dan verigama, odnosno lancima, veže kućni prag i tako dom zaštiti od nečastivih ljudi i sila.
Na današnji dan nipošto ne biste smjeli da odete na put jer se smatra da biste tim činom ostavili dom nebranjenim, odnosno bio bi lakša meta za zle ljude i neprijatelje.
U stara vremena vjerovalo se da bi u slučaju da danas odete na put dom mogao da udari grom, da se zapali ljetina, da stoku zakolju vukovi. Vjeruje se i da će ona ko nosi odijelo šiveno ili kupljeno na Časne verige poginuti od groma.
Pošto na Časne verige nije takozvano crveno slovo, danas ne postoje posebne zabrane u pogledu kućnih poslova. Čak je i poželjno da se kuća sredi da blista pošto se Sveti Petar inače smatra zaštitnikom doma i porodice.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu