Bio jebdecembar, ali 1943. godine. Ugledna porodica Morison, čiji su korijeni sezali do Irske i Škotske, radovala se malom Džimu. Njegov otac, ugledni admiral američke mornarice, vjerovao je da u dječaku nestašnih očiju ima svog nasljednika.
Međutim, sudbina nije bila da tog dana na svijet stigne još jedan uštogljeni vojnik. Sudbina je htjela miljenika koji se na ovoj planeti neće zadržati dugo.
Porodica se neprestano selila, od novog grada do nove države, Morison junior je mijenjao škole haotično brzim tempom. Navodno, prilagođavanje mu nije išlo teško, jer je u jednoj od usputnih stanica profesor prepoznao genijalnu crtu i Džim je uradio test inteligencije. Rezultat je očekivano bio visok, čak 149, pa se od njega zaista očekivalo mnogo.
Knjige je više “gutao” nego čitao. Legenda kaže da je njegov profesor engleskog, pročitavši Džimove radove u kojima je citirao pisce i djela, poslao jednog učenika u Kongresnu biblioteku, uvjeren da Morison izmišlja naslove, jer za većinu ni on nikada nije čuo. Na tom spisku našla se i knjiga o demonologiji 16 i 17 veka, ali i mnogo slabo poznatih filozofa i pesnika. Ispostavilo se da su svi do jednog autentični i na spisku biblioteke.
Ipak, na Morisona i njegovo kasnije stvaralaštvo, najviše su uticali Niče, Bodler i Kafka. Kroz poeziju koju je kasnije pisao, poznavaoci su prepoznavali širok dijapazon njihovih misli i ideja.
Džim je upisao čuveni Univerzitet u Los Anđelesu (UCLA) na kom je diplomirao kinematografiju. Osnovao je grupu “The Doors” koju je “krstio” po Hakslijevom remek delu “Vrata percepcije” i time otvorio potpuno novo poglavlje, u svom životu, ali i u istoriji rokenrola.
Oliver Stoun mu nije dozvolio da umre
Kontrakulturni pokret 60 – ih, čiji je vedeta bio, donio je kreativnost i oslobađanje, ali i ekspanziju njegove buntovne prirode. Autodestruktivac, kakav je Morison bio, uživao je nepatvorenoj boemštini, koju je ispunjavao orgijama sa grupi devojkama, litrima alkohola i heroinom koji ga je potpuno obuzeo i na kraju ubio.
Kralj guštera, anestezirane duše i opsednut okultizmom i halucinogenim drogama, tokom svoje prekratke karijere ostavio je mnoštvo kultnih numera i stihova, koji će odoljeti nadolazećim trendovima i etablirati se kao čista rok poezija.
Neponovljiva harizma Džima Morisona, inspirisala je velikog Olivera Stouna da snimi film o njegovom životu. Od starta je znao da film mora biti ekvivalentan onome što je umjetnik predstavio na sceni… Vanvremenski spektakl.
Zato je i potraga za glavnim protagonistom bila iscrpljujuća.
Ja ga nisam igrao, ja sam bio Džim Morison
Legenda kaže da je Val Kilmer, koji je već posjedovao zapanjujuću fizičku sličnost sa Morisonom bio izričit da samo on može da odigra tu ulogu. Mjesecima je ulazio u lik i oponašao i najsitnije detalje iz biografije buntovnog umetnika. Dane je provodio utegnut u kožnim pantalonama. Pušio je tri kutije cigareta dnevno i pio litar viskija. Na kraju je snimio najveće hitove “The Doors”-a i snimke poslao Stounu.
Kad ih je čuo, obustavio je kasting i Val je dobio ulogu.
Na snimanjima je nosio kontaktna sočiva da bi mu zjenice bile široke, kao kod heroinskih zavisnika. Scenu u kojoj se baca u publiku je ponovio dvadesetak puta, a uspio je da slomi zub i lakat, tokom te avanture. Ipak, snimio je film života i na kraju izjavio “Ja nisam igrao Džima Morisona, ja sam bio on”.
Morison je preminuo u kadi, u hotelskoj sobi u Parizu, izvještaji kažu zbog prevelike doze narkotika. Sahranjen je na groblju Per Lašez gdje i danas poklonici njegove muzike, poezije i filozofije revnosno obilaze grob, prenosi b92.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu